1.

 0    27 speciālā zīme    Mounde
lejupielādēt mp3 Drukāt spēlēt pārbaudiet sevi
 
jautājums język polski atbilde język polski
Kontrola
sākt mācīties
funkcja organu polegająca wyłącznie na sprawdzaniu działalności innych jednostek, bez stałych możliwości wpływania na działalność jednostek kontrolowanych przez wydawanie im nakazów czy poleceń.
Nadzór
sākt mācīties
sytuacja, w której organ nadzorujący jest wyposażony w środki oddziaływania na postępowanie organów czy jednostek nadzorowanych, nie może jednak wyręczać tych organów w ich działalności.
środki nadzoru
sākt mācīties
aby organ nadzorujący mógł władczo oddziaływać na jednostki nadzorowane, przepisy muszą mu przyznawać takie uprawnienia
uprawnienia organu nadzorującego dzieli się zwykle na:
sākt mācīties
1. środki oddziaływania merytorycznego 2. środki nadzoru personalnego
Środki oddziaływania merytorycznego
sākt mācīties
np. uprawnienia do zawieszania lub uchylania rozstrzygnięć (uchwał, zarządzeń) jednostek nadzorowanych)
środki nadzoru personalnego
sākt mācīties
(np. prawo do zawieszania w czynnościach członków kierownictwa nadzorowanej jednostki).
Koordynacja
sākt mācīties
uprawnienia wykonywane przez organ w stosunku do organów czy instytucji, które nie są mu bezpośrednio organizacyjnie i służbowo podporządkowane
kierownictwo:
sākt mācīties
1. najszersze uprawnienia 2. organ kierujący może używać wszelkich środków w celu oddziaływania na podstępowanie organów kierowanych 3. podstawowymi instrumentami kierowania są wytyczne
organ kierowniczy
sākt mācīties
ponosi pełną odpowiedzialność za postępowanie organów lub instytucji kierowanych
Kryteriami sprawowania nadzoru, kontroli i koordynacji mogą być
sākt mācīties
zgodność podjętego działania z przepisami prawa (legalność) albo (oraz) celowość, rzetelność i gospodarność.
Współdziałanie organów
sākt mācīties
powiązane postępowania co najmniej dwóch niezależnych od siebie organów, przy czym jeden z nich pełni rolę organu głównego (prowadzącego główne postępowanie w sprawie), a drugi rolę organu współdziałającego.
Decentralizacja
sākt mācīties
sposób organizacji aparatu administracyjnego, w którym organy niższego stopnia nie są hierarchicznie podporządkowane organom wyższego stopnia.
Hierarchiczne podporządkowanie
sākt mācīties
oznacza taką zależność organu niższego od organu wyższego, w której organ wyższy ma prawo kierowania pracą organu niższego za pomocą poleceń oraz decyduje o jego obsadzie personalnej
Warunki decentralizacji:
sākt mācīties
1. Wyposażenie organu niższego we własne kompetencje 2. Brak hierarchicznego podporządkowania 3. Faktyczna samodzielność organu niższego stopnia (przede wszystkim finansowa o organizacyjna <statutowa>)
Autonomia
sākt mācīties
przyznanie organom zarządzającym określoną część terytorium państwa kompetencji do stanowienia przepisów prawa rangi ustawowej w szerokim zakresie spraw, bez ingerencji władz centralnych państwa.
pojęcie decentralizacji dotyczy
sākt mācīties
nie tyle stanowienia prawa, ile jego wykonywania
rodzaje decentralizacji
sākt mācīties
1. terytorialna 2. rzeczowa
decentralizacja terytorialna
sākt mācīties
polega na wyposażeniu organów administracji zarządzających poszczególnymi jednostkami podziału terytorialnego w taki stopień samodzielności wobec organów nadrzędnych, który uzasadnia uznanie ich za organy zdecentralizowane (np. samorząd terytorialny)
rzeczowa
sākt mācīties
polega na powierzeniu samodzielnym organom lub organizacjom, z reguły samorządowym, zarządzania określonymi rodzajami spraw (np. samorząd zawodowy np. lekarzy) czy powierzenie wielu zadań z dziedziny nauki Polskiej Akademii Nauk przez ustawę o PAN.
centralizacja
sākt mācīties
przeciwieństwo decentralizacji; taki sposób zorganizowania aparatu administracyjnego państwa, w którym organy niższego stopnia są hierarchicznie podporządkowane organom stopnia wyższego.
w ramach administracji scentralizowanej mogą zachodzić zjawiska
sākt mācīties
skupienia i rozproszenia kompetencji
Koncentracja kompetencji
sākt mācīties
zjawisko skupienia kompetencji w rękach nielicznej grupy organów
Dekoncentracja kompetencji
sākt mācīties
zjawisko rozproszenia kompetencji na większą liczbę organów.
Samorząd
sākt mācīties
jest formą decentralizacji administracji albo administracją sprawowaną przez korporacje.
Zasadniczo samorząd dzieli się na 2 główne kategorie:
sākt mācīties
1. Samorząd terytorialny (zwany czasem powszechnym lub komunalnym) 2. samorząd specjalny
samorząd specjalny
sākt mācīties
1. zawodowy 2. gospodarczy 3. wyznaniowy 4. narodowościowy 5. użytkowników niektórych zakładów administracyjnych
administracja centralna
sākt mācīties
cały złożony układ org-funk, który tworzą organy, urzędy i inne podmioty o różnym statusie prawnym (np. agencje rządowe, fundusze celowe), powołane do realizowania zadań administracji publicznej w ramach ich właściwości obejmującej skalę całego państwa.

Lai ievietotu komentāru, jums jāpiesakās.