Conjugación del verbo regular 'ahorcar' en español en pretérito pluscuamperfecto de indicativo

 0    10 speciālā zīme    trūkums
lejupielādēt mp3 Drukāt spēlēt pārbaudiet sevi
 
jautājums español atbilde español
yo [ahorcar]
1. persona singular, pretérito pluscuamperfecto, indicativo
sākt mācīties
yo había ahorcado
tú [ahorcar]
2. persona singular, pretérito pluscuamperfecto, indicativo
sākt mācīties
tú habías ahorcado
él [ahorcar]
3. persona singular, pretérito pluscuamperfecto, indicativo
sākt mācīties
él había ahorcado
ella [ahorcar]
3. persona singular, pretérito pluscuamperfecto, indicativo
sākt mācīties
ella había ahorcado
Usted [ahorcar]
3. persona singular, pretérito pluscuamperfecto, indicativo
sākt mācīties
Usted había ahorcado
nosotros [ahorcar]
1. persona plural, pretérito pluscuamperfecto, indicativo
sākt mācīties
nosotros habíamos ahorcado
vosotros [ahorcar]
2. persona plural, pretérito pluscuamperfecto, indicativo
sākt mācīties
vosotros habíais ahorcado
ellos [ahorcar]
3. persona plural, pretérito pluscuamperfecto, indicativo
sākt mācīties
ellos habían ahorcado
ellas [ahorcar]
3. persona plural, pretérito pluscuamperfecto, indicativo
sākt mācīties
ellas habían ahorcado
Ustedes [ahorcar]
3. persona plural, pretérito pluscuamperfecto, indicativo
sākt mācīties
Ustedes habían ahorcado

Lai ievietotu komentāru, jums jāpiesakās.