Conjugación del verbo regular 'arrastrar' en español en pretérito pluscuamperfecto de indicativo

 0    10 speciālā zīme    trūkums
lejupielādēt mp3 Drukāt spēlēt pārbaudiet sevi
 
jautājums español atbilde español
yo [arrastrar]
1. persona singular, pretérito pluscuamperfecto, indicativo
sākt mācīties
yo había arrastrado
tú [arrastrar]
2. persona singular, pretérito pluscuamperfecto, indicativo
sākt mācīties
tú habías arrastrado
él [arrastrar]
3. persona singular, pretérito pluscuamperfecto, indicativo
sākt mācīties
él había arrastrado
ella [arrastrar]
3. persona singular, pretérito pluscuamperfecto, indicativo
sākt mācīties
ella había arrastrado
Usted [arrastrar]
3. persona singular, pretérito pluscuamperfecto, indicativo
sākt mācīties
Usted había arrastrado
nosotros [arrastrar]
1. persona plural, pretérito pluscuamperfecto, indicativo
sākt mācīties
nosotros habíamos arrastrado
vosotros [arrastrar]
2. persona plural, pretérito pluscuamperfecto, indicativo
sākt mācīties
vosotros habíais arrastrado
ellos [arrastrar]
3. persona plural, pretérito pluscuamperfecto, indicativo
sākt mācīties
ellos habían arrastrado
ellas [arrastrar]
3. persona plural, pretérito pluscuamperfecto, indicativo
sākt mācīties
ellas habían arrastrado
Ustedes [arrastrar]
3. persona plural, pretérito pluscuamperfecto, indicativo
sākt mācīties
Ustedes habían arrastrado

Lai ievietotu komentāru, jums jāpiesakās.