Conjugación del verbo regular 'arremeter' en español en Pretérito pluscuamperfecto de subjuntivo

 0    10 speciālā zīme    trūkums
lejupielādēt mp3 Drukāt spēlēt pārbaudiet sevi
 
jautājums español atbilde español
yo [arremeter]
1. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
sākt mācīties
yo hubiese arremetido
tú [arremeter]
2. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
sākt mācīties
tú hubieses arremetido
él [arremeter]
3. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
sākt mācīties
él hubiese arremetido
ella [arremeter]
3. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
sākt mācīties
ella hubiese arremetido
Usted [arremeter]
3. persona singular, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
sākt mācīties
Usted hubiese arremetido
nosotros [arremeter]
1. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
sākt mācīties
nosotros hubiésemos arremetido
vosotros [arremeter]
2. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
sākt mācīties
vosotros hubieseis arremetido
ellos [arremeter]
3. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
sākt mācīties
ellos hubiesen arremetido
ellas [arremeter]
3. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
sākt mācīties
ellas hubiesen arremetido
Ustedes [arremeter]
3. persona plural, pretérito pluscuamperfecto 2, subjuntivo
sākt mācīties
Ustedes hubiesen arremetido

Lai ievietotu komentāru, jums jāpiesakās.