Conjugación del verbo regular 'confrontar' en español en pretérito indefinido de indicativo

 0    10 speciālā zīme    trūkums
lejupielādēt mp3 Drukāt spēlēt pārbaudiet sevi
 
jautājums español atbilde español
yo [confrontar]
1. persona singular, pretérito perfecto simple, indicativo
sākt mācīties
yo confronté
tú [confrontar]
2. persona singular, pretérito perfecto simple, indicativo
sākt mācīties
tú confrontaste
él [confrontar]
3. persona singular, pretérito perfecto simple, indicativo
sākt mācīties
él confrontó
ella [confrontar]
3. persona singular, pretérito perfecto simple, indicativo
sākt mācīties
ella confrontó
Usted [confrontar]
3. persona singular, pretérito perfecto simple, indicativo
sākt mācīties
Usted confrontó
nosotros [confrontar]
1. persona plural, pretérito perfecto simple, indicativo
sākt mācīties
nosotros confrontamos
vosotros [confrontar]
2. persona plural, pretérito perfecto simple, indicativo
sākt mācīties
vosotros confrontasteis
ellos [confrontar]
3. persona plural, pretérito perfecto simple, indicativo
sākt mācīties
ellos confrontaron
ellas [confrontar]
3. persona plural, pretérito perfecto simple, indicativo
sākt mācīties
ellas confrontaron
Ustedes [confrontar]
3. persona plural, pretérito perfecto simple, indicativo
sākt mācīties
Ustedes confrontaron

Lai ievietotu komentāru, jums jāpiesakās.