Conjugación del verbo regular 'disparar' en español en pretérito anterior de indicativo

 0    10 speciālā zīme    trūkums
lejupielādēt mp3 Drukāt spēlēt pārbaudiet sevi
 
jautājums español atbilde español
yo [disparar]
1. persona singular, pretérito anterior, indicativo
sākt mācīties
yo hube disparado
tú [disparar]
2. persona singular, pretérito anterior, indicativo
sākt mācīties
tú hubiste disparado
él [disparar]
3. persona singular, pretérito anterior, indicativo
sākt mācīties
él hubo disparado
ella [disparar]
3. persona singular, pretérito anterior, indicativo
sākt mācīties
ella hubo disparado
Usted [disparar]
3. persona singular, pretérito anterior, indicativo
sākt mācīties
Usted hubo disparado
nosotros [disparar]
1. persona plural, pretérito anterior, indicativo
sākt mācīties
nosotros hubimos disparado
vosotros [disparar]
2. persona plural, pretérito anterior, indicativo
sākt mācīties
vosotros hubisteis disparado
ellos [disparar]
3. persona plural, pretérito anterior, indicativo
sākt mācīties
ellos hubieron disparado
ellas [disparar]
3. persona plural, pretérito anterior, indicativo
sākt mācīties
ellas hubieron disparado
Ustedes [disparar]
3. persona plural, pretérito anterior, indicativo
sākt mācīties
Ustedes hubieron disparado

Lai ievietotu komentāru, jums jāpiesakās.