Conjugación del verbo regular 'insistir' en español en pretérito indefinido de indicativo

 0    10 speciālā zīme    trūkums
lejupielādēt mp3 Drukāt spēlēt pārbaudiet sevi
 
jautājums español atbilde español
yo [insistir]
1. persona singular, pretérito perfecto simple, indicativo
sākt mācīties
yo insistí
tú [insistir]
2. persona singular, pretérito perfecto simple, indicativo
sākt mācīties
tú insististe
él [insistir]
3. persona singular, pretérito perfecto simple, indicativo
sākt mācīties
él insistió
ella [insistir]
3. persona singular, pretérito perfecto simple, indicativo
sākt mācīties
ella insistió
Usted [insistir]
3. persona singular, pretérito perfecto simple, indicativo
sākt mācīties
Usted insistió
nosotros [insistir]
1. persona plural, pretérito perfecto simple, indicativo
sākt mācīties
nosotros insistimos
vosotros [insistir]
2. persona plural, pretérito perfecto simple, indicativo
sākt mācīties
vosotros insististeis
ellos [insistir]
3. persona plural, pretérito perfecto simple, indicativo
sākt mācīties
ellos insistieron
ellas [insistir]
3. persona plural, pretérito perfecto simple, indicativo
sākt mācīties
ellas insistieron
Ustedes [insistir]
3. persona plural, pretérito perfecto simple, indicativo
sākt mācīties
Ustedes insistieron

Lai ievietotu komentāru, jums jāpiesakās.