vārdnīca poļu - poļu

język polski - język polski

kondygnacja poļu valodā:

1. część budynku zawarta pomiędzy górną powierzchnią podłogi i górną powierzchnią bezpośrednio znajdującego się nad nią stropu lub stropodachu



2. poszczególne piętro budynku



3. piętro


budynek czteropiętrowy
pięciopiętrowy budynek
Widzisz tamten 10-piętrowy budynek? To moje miejsce pracy.
jednopiętrowy/ dwupiętrowy budynek
Mieszkają piętro niżej.
Złapał mnie za rękę i zaciągnął na drugie piętro.
Proszę iść na trzecie piętro.
On zaniesie mi to pudło na pierwsze piętro.
Mógłby mi pan to zanieść na drugie piętro?

4. część budowli oddzielona z tropem czyli poziomem elementem konstrukcyjnym budowli którego widoczną częścią jest sufit od części położonej nad nią lub pod nią