→ Kierkegaard → Sāciet mācīties / Lejupielādēt MP3 flashcards

jautājums		atbilde
Wiara jest ważniejsza niż rozum sākt mācīties		Nie da się udowodnić Boga logicznie, trzeba w Niego wierzyć.
Skok wiary sākt mācīties		Człowiek musi świadomie i bez dowodów „skoczyć” w stronę wiary.
Indywidualizm sākt mācīties		Każdy człowiek powinien samodzielnie szukać sensu życia.
Trzy etapy życia sākt mācīties		Estetyczny (życie dla przyjemności), Etyczny (życie moralne), Religijny (pełne oddanie Bogu).
Krytyka Hegla sākt mācīties		Nie zgadzał się z myślą Hegla, że rozum może wyjaśnić wszystko.
Egzystencjalizm sākt mācīties		Uważany za pierwszego egzystencjalistę, czyli filozofa zajmującego się indywidualnym doświadczeniem człowieka.
Urodził się w 1813 roku w sākt mācīties		Kopenhadze (Dania).
Pochodził z rodziny sākt mācīties		bogatej, religijnej
Zaręczył się z Reginą Olsen sākt mācīties		ale zerwał zaręczyny, bo uznał, że jego misją jest filozofia i wiara.
Miał trudne relacje z ojcem sākt mācīties		który był surowy i pesymistyczny.
Krytykował Kościół, twierdząc, sākt mācīties		twierdząc, że stał się instytucją bez prawdziwej wiary.
Zmarł w 1855 roku w Kopenhadze w wieku sākt mācīties		42 lat.
Lęk i rozpacz sākt mācīties		Człowiek odczuwa lęk, bo ma wolność wyboru. Rozpacz to stan, w którym człowiek nie akceptuje siebie.
Prawdziwa wiara wymaga cierpienia sākt mācīties		Aby być blisko Boga, człowiek musi przejść przez ból i zwątpienie.
Sprzeczność między wiarą a światem sākt mācīties		Wiara chrześcijańska jest trudna i nie pasuje do racjonalnego świata.
Wolność jako przekleństwo i błogosławieństwo sākt mācīties		Człowiek jest wolny, ale ta wolność powoduje niepokój.
„Rycerz wiary sākt mācīties		Idea człowieka, który całkowicie ufa Bogu, mimo że świat tego nie rozumie.
Był ekscentrykiem sākt mācīties		Ubierał się elegancko, ale żył bardzo skromnie i samotnie.
Pisał pod pseudonimami sākt mācīties		Używał różnych fikcyjnych nazwisk, by przedstawiać różne punkty widzenia.
Nie ukończył studiów od razu sākt mācīties		Studiował teologię, ale długo zwlekał z ukończeniem pracy dyplomowej.
Miał poczucie humoru sākt mācīties		Chociaż był filozofem religijnym, w swoich pismach często używał ironii i satyry.
Wpłynął na egzystencjalistów sākt mācīties		Jego myśli inspirowały filozofów takich jak Jean-Paul Sartre i Martin Heidegger.
Uważał, że chrześcijaństwo stało się zbyt wygodne sākt mācīties		Krytykował Kościół, który według niego stracił prawdziwego ducha wiary.
Krytyka masowej kultury sākt mācīties		Kierkegaard był przeciwnikiem „masowej” filozofii i kultury, która stawiała na ogólną zgodność, zamiast indywidualności i głębokiego poszukiwania prawdy.
„Wiara jako paradoks” sākt mācīties		W wierze chrześcijańskiej dostrzegał paradoks: z jednej strony jest to coś absurdalnego (bo nie da się tego udowodnić), a z drugiej strony to jedyna prawda, której warto się trzymać
Przeżywanie życia sākt mācīties		Kierkegaard podkreślał, że życie nie polega na intelektualnych spekulacjach, lecz na osobistym przeżywaniu i doświadczaniu.
Krytyka rozumu sākt mācīties		Choć uznawał znaczenie rozumu, uważał, że nie jest w stanie wyjaśnić rzeczy najważniejszych, jak wiara czy miłość.
Religia jako doświadczenie, nie wiedza sākt mācīties		Wiara nie jest czymś, co można pojąć intelektualnie, ale czymś, co przeżywa się w sercu i w codziennym życiu.
Był samoukiem sākt mācīties		Chociaż studiował teologię, miał ogromną pasję do filozofii i literatury, które zgłębiał na własną rękę.
Inspiracja literacka sākt mācīties		W swoich pismach odwoływał się do literatury, w tym do twórczości takich autorów jak William Shakespeare czy Johann Wolfgang von Goethe.
Wpływ na psychologię sākt mācīties		Choć był filozofem religijnym, jego prace miały wpływ na rozwój psychologii, zwłaszcza w kontekście lęku i rozpaczy jako części ludzkiej egzystencji.
Jego filozofia inspirowała egzystencjalistów i teologów sākt mācīties		Myśli Kierkegaarda miały duży wpływ na filozofów takich jak Jean-Paul Sartre, Martin Heidegger, a także na teologów protestanckich.
lęk wynika z wolności wyboru, ponieważ sākt mācīties		im większa wolność, tym większa odpowiedzialność za podjęte decyzje. Człowiek odczuwa lęk, bo zdaje sobie sprawę, że ma wiele możliwości, ale nie wie, który wybór jest właściwy.
rozpacz jako sākt mācīties		wynik niezgody z własnym istnieniem w ten sposób, że człowiek nie akceptuje tego, kim naprawdę jest, i nie jest w stanie pogodzić różnych aspektów swojej natury
Nieprzyjęcie odpowiedzialności za życie prowadzi do wewnętrznego chaosu, ponieważ człowiek sākt mācīties		unika autentycznego bycia sobą i nie radzi sobie z wolnością, którą posiada, przez co popada w rozpacz. Rozpacz staje się więc efektem unikania odpowiedzialności

Kierkegaard

Lai ievietotu komentāru, jums jāpiesakās.

vairāk