Komórka

 0    357 speciālā zīme    PiotrHaduch
lejupielādēt mp3 Drukāt spēlēt pārbaudiet sevi
 
jautājums język polski atbilde język polski
cytoplazma jest zasadochłonna czy kwasochłonna?
sākt mācīties
zazwyczaj kwasochłonna
główny kwasowy barwnik
sākt mācīties
eozyna
Główny zasadowy barwnik
sākt mācīties
hematoksylina
co składa się na cytoplazmę
sākt mācīties
cytozol, organelle i wtręty komórkowe
Z jakich warstw składa się błona komórkowa?
sākt mācīties
warstwa wewnętrzna - P i warstwa zewnętrzna - E
co oznacza fakt, ze lipidy błon są ampifatyczne?
sākt mācīties
mają część hydrofilną i hydrofobową
3 Podstawowe składniki dwuwarstwy lipidowej błony
sākt mācīties
fosfolipidy, glikolipidy i cholesterol
Jakie białka utrzymują asymetrię błon?
sākt mācīties
flipazy
Co głównie zawiera zewnętrzna warstwa błony?
sākt mācīties
fosfatydylocholinę i glikolipidy
Co głównie zawiera wewnętrzna warstwa błony?
sākt mācīties
fosfatydyloserynę i fosfatydyloinozytol
konsystencja błony komórkowej
sākt mācīties
olej
funkcja cholesterolu w błonie komórkowej
sākt mācīties
usztywnia ją i czyni mniej przepuszczalną
Jakie funkcje mogą pełnić białka w błonie komórkowej?
sākt mācīties
Receptorową, jako białka kanałowe, enzymatyczną i strukturalną
czym jest błona konwencjonalna?
sākt mācīties
Część powierzchni błony o typowej budowie
czym jest kaweola?
sākt mācīties
wgłębieniem w błonie komórkowej na powierzchni tratwy błony
W błonach jakich komórek nie ma tratw i kaweoli?
sākt mācīties
limfocytów, erytrocytów i komórek nerwowych
jak inaczej nazywane są kaweole ze względu na pełnioną ich funckcję?
sākt mācīties
sygnalosomy
składniki tratw i kaweoli
sākt mācīties
zwiększona ilość cholesterolu, glikozylofosfatydyloinozytol, receptory, syntaza tlenku azotu i kaweoliny 1,2 i 3, kinazy w wewnętrznej powierzchni błony
Co wnika do komórek, korzystając z właściwości endocytozy w kaweolach?
sākt mācīties
IgA, chemokiny i foliany
Jakie patogeny wykorzystują właściwości endocytozy w kaweolach?
sākt mācīties
HIV, wirusy układu oddechowego, prątki gruźlicy i toksyna cholery
czym jest kaweosom?
sākt mācīties
Rodzaj endosomu wczesnego; ph=7, powstaje w tratwach/kaweolach; posiada białko kaweolinę w błonie; kieruje się do aparatu Golgiego, siateczki śródplazmatycznej lub na drogę transcytozy
Przez co jest transportowany nadmiar cholesterolu z tkanek do krwi?
sākt mācīties
kaweoliny i transportery ABCA1 i ABCG1
Czym pokrywają się wirusy HIV i grypy wychodząc z komórki?
sākt mācīties
błoną endosomów późnych
w jakiej warstwie błony zachodzi dobudowywanie jej?
sākt mācīties
warstwa P
Jak nazywa się białko będące odmianą flipazy, która zwiększa syntezę kardiolipin błony i zwiększa ryzyko miażdżycy?
sākt mācīties
skramblaza
substancje odpowiadające za reparację błon
sākt mācīties
ferlina, kaweolina 3, kaplaina 3 i Ca2+
Lipoproteiny naturalne
sākt mācīties
Chylomikrony, VLDL, IDL, LDL, HDL
Białko receptorowe LDL
sākt mācīties
apolipoproteina B
Białka receptorowe lipoprotein
sākt mācīties
apolipoproteiny A, B, C,E
Jakie substancje mogą swobodnie dyfundować przez błonę?
sākt mācīties
O2, N2, CO2, H2O, mocznik, glicerol, etanol, rozpuszczalniki organiczne, małocząsteczkowe hormony, tp. tyroksyna, hydrofobowe hormony steroidowe
uniport
sākt mācīties
transport 1 rodzaju substancji w 1 stronę
symport
sākt mācīties
transport 2 rodzajów substancji w 1 stronę
antyport
sākt mācīties
transport 2 rodzajów substancji w 2 strony
Jaki enzym odpowiada za transport czynny?
sākt mācīties
ATP-aza
Jak nazywa się białko niezbędne do prawidłowego umieszczenia w błonie pomp białkowych?
sākt mācīties
ankiryna b
funkcja glikoproteiny P
sākt mācīties
Usuwanie substancji obcych z komórki, zapobiegając ich kumulacji w niej
Jak nazywa się białko pokrywające wgłębienie powstałe w celu endocytozy przez błonę konwencjonalną?
sākt mācīties
klatryna
Jak nazywa się białko pokrywające wgłębienie powstałe w celu endocytozy przez kaweolę?
sākt mācīties
kaweolina
jak nazywa się substancja, za pośrednictwem której klatryna łączy się z błoną w miejscu jej zagłębienia?
sākt mācīties
difosforan fosfatydyloinozytolu
Funkcja białka HIP1 i HIP1r w endocytozie przez błonę konwencjonalną
sākt mācīties
Łączą klatrynę pęcherzyka z aktyną F, wzdłuż której następnie jest transportowany pęcherzyk
odmiany endocytozy
sākt mācīties
potocytoza, fagocytoza, pinocytoza, autofagocytoza, transcytoza i pączkowanie
czym jest fagocyt?
sākt mācīties
Komórka fagocytująca
Czym jest fagosom?
sākt mācīties
Ziarenka będące sfagocytowanym materiałem w cytoplazmie fagocytu
Losy heterofagosomów i autofagosomów
sākt mācīties
Fuzują z endosomami późnymi i czekają na strawienie
Transcytoza zachodzi przez błonę konwencjonalną czy kaweole?
sākt mācīties
kaweole
Białka biorące udział w tworzeniu pęcherzyków na drodze pączkowania,
sākt mācīties
koatomery zbudowane z białek COP i klatryna
Białko znajdujące się na powierzchni pęcherzyka egzocytarnego, umożliwiające mu fuzję błon
sākt mācīties
v-SNARE
Białko znajdujące się na powierzchni błony komórkowej, umożliwiające pęcherzykowi egzocytarnemu fuzję błon
sākt mācīties
t-SNARE
inna nazwa na endosom późny
sākt mācīties
ciałko wielopęcherzykowe, egzosom
Lizosomy - cecha charakterystyczna i jak powstają
sākt mācīties
Pęcherzyk do 1mikrometra, kwaśne ph, kwaśne hydrolazy zawierające mannozo-6-fosforan, pompę H+, błona przepuszczalna dla produktów rozkładu przez hydrolazy; Z endosomów późnych lub siateczki śródplazmatycznej przez pączkowanie
Droga hydrolaz do lizosomu
sākt mācīties
siateczka śródplazmatyczna szorstka, aparat Golgiego, lizosom
co się stanie z GLUT4 po obniżeniu stężenia insuliny we krwi?
sākt mācīties
Zostanie zendocytowany do środka komórki w pęcherzyku błonowym (internalizacja)
Jakich organellów nie obejmuje recyrkulacja błon?
sākt mācīties
mitochondriów i peroksysomów
Jak nazywają się białka, przy pomocy których peroksysomy importują białka?
sākt mācīties
peroksyny
na jakim chromosomie znajdują się geny głównego układu zgodności tkankowej?
sākt mācīties
6
Czynność informatorów II rzędu
sākt mācīties
aktywacja kinaz białkowych lub otwieranie białek kanałowych
Przykłady informatorów I rzędu / informatory pierwotne
sākt mācīties
hormony, cytokiny lub neurotranmitery, składniki pożywienia, fale świetlne, akustyczne
Sposoby regulacji aktywności białek błonowych
sākt mācīties
ubikwitynacja, poliubikwitynacja i endocytoza - internalizacja
przykłady informatorów II rzędu
sākt mācīties
cAMP, cGMP, diacyloglicerol (DAG), trifosforan inozytolu (IP3), ceramid, Ca2+
Na jakie 3 grupy związków mogą przekształcać się fosfolipidy błon?
sākt mācīties
eikosanoidy, lizofosfolipidy i pochodne fosfatydyloinozytolu
na co rozcina difosforan fosfatydyloinozytolu fosfolipaza C?
sākt mācīties
diacyloglicerol i trifosforan inozytolu
Przez co są wytwarzane leukotrieny i lipoksyny?
sākt mācīties
komórki biorące udział w procesie stanu zapalnego (granulocyty, makrofagi i komórki tuczne)
Przez jakie komórki są uwalniane duże ilości lizofosfolipidów?
sākt mācīties
przez komórki niektórych nowotworów złośliwych
Nazwa enzymu rozkładającego difosforan fosfatydyloinozytolu na 2 informatory II rzędu
sākt mācīties
fosfolipaza C
główny składnik szkieletu białkowego błony komórkowej
sākt mācīties
tetraspanina
wiele rybosomów połączonych nicią mRNA
sākt mācīties
polirybosom
jak nazywa się enzym wytwarzający wiązanie peptydowe podczas translacji?
sākt mācīties
peptydylotransferaza
funkcje siateczki śródplazmatycznej gładkiej
sākt mācīties
metabolizm lipidów, detoksykacja i magazynowanie Ca2+
Jakie dwie substancje są niezbędne dla cytochromu P450 do detoksykacji?
sākt mācīties
tlen i NADPH
funkcje cytochromu P450
sākt mācīties
neutralizacja toksyn z pomocą O2 i NADPH, sprawianie ze sa hydrofilne, uczestniczenie w metabolizmie tluszczow, Wit D3, bierze udział w syntezie hormonów steroidowych i metabolizmie kwasu arachidonowego
Jak nazywa się białko w świetle SER wiążące Ca2+?
sākt mācīties
kalsekwestryna
Pod wpływem jakiego informatora II rzędu SER uwalnia Ca2+?
sākt mācīties
trifosforan inozytolu (IP3)
RER znajduje sie we wszystkich komórkach posiadających jądro oprócz...
sākt mācīties
plemników
Główna funkcja RER
sākt mācīties
synteza białek na eksport i białek transbłonowych
Przebieg syntezy białek w RER
sākt mācīties
Synteza peptydu sygnałowego w cytoplazmie i rozpoznanie go przez SRP- cz. rozpoznajaca sygnal, kierując go do RER i wiążąc się z receptorem błonowym ryboso, tworząc kanał translokonu, kompleks białkowy Sec61p, przez który peptyd dostaje sie do swiatla RER
Z czego powstaje aparat golgiego
sākt mācīties
RER i zewnętrznej błony otoczki jądrowej
Dwie powierzchnie aparatu golgiego
sākt mācīties
cis- syntezy (obecne rybosomy) i trans - dojrzewania (gładka, brak rybosomów), a dalej pakowane w pęcherzyki pokryte klatryną i z v-SNARE
Funkcje aparatu golgiego
sākt mācīties
Kieruje przepływem makrocząsteczek, modyfikuje ich strukturę i segreguje je
Droga białek przez aparat golgiego
sākt mācīties
RER -> powierzchnia cis -> powierzchnia trans -> błona/endosom
W jakiej części aparatu golgiego zachodzi otaczanie błoną segregowanych cząsteczek?
sākt mācīties
powierzchnia trans
Dwa rodzaje transportu pęcherzyków wydzielniczych aparatu golgiego i ich przykłady
sākt mācīties
Transport konstytutywny - w sposób ciągły, bez udziału sygnałów z zewnątrz koatomer z białek COP(wydzielanie proteoglikanów); transport wybiórczy - regulowany z zewnątrz, Klatryna, dynamina(GTP-aza) (np. wydzielanie hormonów tarczycy)
Proteasom - cechy charakterystyczne
sākt mācīties
kompleks białkowy długości 45 nm, w cytosolu, na powierzchni siateczki i w jądrze. wiążą się z cytoszkieletwm. Ma kształt pustego cylindra. Po związaniu 2 cz. białkowego aktywatora rozkłada poliubikwitynowane białka
Jakie białka trawi proteasom?
sākt mācīties
O nieprawidłowej konformacji, uszkodzone, zużyte regulatorowe, antygenowe, białek w czasie głodzenia i niektórych białek aktywatorów transkrypcji
Do czego doprowadzają zaburzenia funkcji proteasomów
sākt mācīties
Choroby konformacyjne = Zmiana konformacji białek i ich gromadzenia w komórkach, a w efekcie ich gorszego funkcjonowania
Jakie enzymy posiadają peroksysomy?
sākt mācīties
katalazę, oksydazę D-aminokwasów i oksydazę moczanową
Funkcje peroksysomów
sākt mācīties
Uczestniczenie w beta-oksydacji przez cięcie kw. tłuszczowych na dwuwęglowe fragmenty, a potem Acetylo CoA; wytwarzanie plazmalogenów dla mieliny, błon komórek mięśniowych i płytek krwi oraz detoksykacja przez utlenianie H2O2
Czym jest adrenoleukodystrofia?
sākt mācīties
Nieprawidłowe działanie peroksysomów = zaburzenia beta-oksydacji =>wytwarzanie nieprawidłowych tłuszczów i gromadzenie ich istocie bialej mozgu i nadnerczach
Czym jest plazmalogen
sākt mācīties
Fosfolipid, w którym glicerol jest połączony z alkoholem - składnik mieliny, błon komórek mięśniowych i płytek krwi
Przeciętnie jak duzo % objetosci komorki stanowia mitochondria?
sākt mācīties
20%
Za pomocą czego mitochondria importują białka i lipidy na swoje terytorium?
sākt mācīties
białka kanałowe, nośnikowe i opiekuńcze HSP70 i HSP60
Grzebienie mitochondrialne - co je tworzy i co pobudza ich ilość
sākt mācīties
kardiolipina (fosfolipid błony wewnętrznej stanowiący 20% błony, utrzymuje przestrzennie kompleks IV w błonie oraz wychwytuje H+, zapobiegając nadmiernej zmianie pH); T3 i T4
Jakie białko znajduje sie miedzy blonami mitochondrium i transportuje elektrony do kompleksu IV łąńcucha oddechowego?
sākt mācīties
cytochrom c
4 podstawowe funkcje mitochondriów
sākt mācīties
Wytwarzanie energii ATP, energii cieplnej, regulują życie i śmierć komórek przez apoptozę, wytwarzają wolne rodniki
Funkcje cytochromu c
sākt mācīties
Transport elektronów na kompleks IV, a po opuszczeniu mitochondrium aktywuje prokaspaze 9 do kaspazy 9, co stylumuje fragmentacje jadra i apoptoze
Przez co mogą powstawać choroby mitochondrialne?
sākt mācīties
uszkodzenie mtDNA przez wolne rodniki powstałe w mitochondrium
Co wchodzi w skład mikroszkieletu?
sākt mācīties
filamenty aktynowe, filamenty miozynowe, filamenty pośrednie i mikrotubule
funkcje cytoszkieletu
sākt mācīties
wzmacnia komórki, utrzymuje ich kształt, zapewnia przyleganie komórek i komórek do ICM, bierze udział w ruchu i cytokinezie
Czym się różni aktyna f od aktyny g?
sākt mācīties
aktyna g jest białkiem globularnym, a aktyna f fibrylarnym, będącym polimerem aktyny g
Jakie końce posiada filament aktynowy i co na nich zachodzi?
sākt mācīties
koniec plus - polimeryzacja; koniec minus - depolimeryzacja
Ruch główek miozyny względem filamentów aktynowych
sākt mācīties
VI w kierunku minus, a reszta w kierunku plus
Przez co regulowany jest rozpad i powstawanie filamentów pośrednich
sākt mācīties
fosforylację
Gdzie występują filamenty keratynowe?
sākt mācīties
w komórkach nabłonkowych
Czym jest kinezyna?
sākt mācīties
Białko motorowe towarzyszące mikrotubulom o aktywności ATP-azy. Transportuje pęcherzyki po mikrotubuli w kierunku minus do plus
Czym jest dyneina?
sākt mācīties
Białko motorowe towarzyszące mikrotubulom o aktywności ATP-azy. Transportuje pęcherzyki po mikrotubuli w kierunku plus do minus
mikrotubule - cechy charakterystyczne i budowa
sākt mācīties
25 nm, ściana 5nm (te o średnicy 20nm mają pusty środek) Z białek globularnych - tubuliny alfa i beta powstają heterodimery protofilamentów, a 13 łączy się ze sobą tworząc ścianę mikrotubuli; GTP i Ca2+ są niezbędne do de- i polimeryzacji i
Co jest potrzebne do polimeryzacji i depolimeryzacji mikrotubul?
sākt mācīties
GTP i Ca2+ i mogą regulować białka towarzyszące mikrotubulom - MAP
Co jest wykorzystywane w celu leczenia nowotworów poprzez hamowaniepolimeryzacji tubuliny, a przez to mitozy
sākt mācīties
alkaloidy roślinne, np. kolchicyna, winblastyna i winkrystyna
Czym jest centrosom?
sākt mācīties
Para centrioli z otaczającą je centrosferą zawierającą wiele białek i włókienek
Co się dzieje z centriolami tuż przed i podczas podziału?
sākt mācīties
Przed dzielą się, a w trakcie pary centrioli odchodzą do przeciwległych biegunów komórki
Funkcja centrosomu
sākt mācīties
Organizacja promienista układu mikrotubuli w komórce, organizacja biegunowa wrzeciona podziałowego i polimeryzacja mikrotubuli dla wrzeciona
Czym jest lipofuscyna?
sākt mācīties
Wtrętem komórkowym, powstałym z rozpadających się organelli, gromadzących się wraz z wiekiem "barwnik starzenia"
Gdzie znajduje się melanina w organizmie człowieka i czym jest dla komóki?
sākt mācīties
Dla komórki jest wtrętem komórkowym. Znajduje się w istocie czarnej mózgu i komórkach naskórka
Organella jądrowe
sākt mācīties
jąderko, ciałka zwiniętre, ciałka PML, plamki jądrowe
Jak nazywa się karioplazma między chromatyną i organellami jądrowymi?
sākt mācīties
Interchromatyna
Czym jest interchromatyna?
sākt mācīties
karioplazma między chromatyną i organellami jądrowymi
masa DNA w komórce diploidalnej przed i po replikacji
sākt mācīties
6 pg; 12 pg
Por jądrowy - cechy charakterystyczne
sākt mācīties
Kształt 8-kąta z nukleoporyny tworzące kompleks pora; składa się z cytoplazmatycznego pierścienia zewnętrznego i jądrowego koszyka; wew. śr. = 80nm, przepuszcza swobodnie cz. do 9 nm, większe zmieniają układ nukleoporyn (np. podjednostki rybosomow)
Jak dochodzi do zaniku otoczki jądrowej na początku mitozy?
sākt mācīties
Cząsteczki dyneiny na zewnętrznej powierzchni otoczki tworzą kompleks z mikrotubulami i przesuwają się wzdłuż nich, napinając otoczkę, rozrywając i transporując jej resztki wzdłuż mikrotubuli
Którego typu filamentami pośrednimi są laminy budujące otoczkę jądrową?
sākt mācīties
filamentami pośrednimi typu V
Z czego zbudowana jest blaszka jądrowa?
sākt mācīties
Laminy B, Laminy B1/B2 i Laminy A/C
Czym jest chromatyna?
sākt mācīties
Kompleksem DNA i histonów
Jak nazywają się przestrzenie między terytoriami chromosomów?
sākt mācīties
Domeny interchromatyny
Co utrzymuje chromosomy siostrzane w tym samym terytorium chromosomu?
sākt mācīties
Kompleks białkowy- kohezyna
Z czego powstaje chromosom mitotyczny?
sākt mācīties
Z dwóch chromosomów siostrzanych = Z jednego terytorium chromosomu
Rozproszona postać chromatyny, aktywna transkrypcyjnie
sākt mācīties
euchromatyna
zbita postać chromatyny, nieaktywna transkrypcyjnie
sākt mācīties
heterochromatyna
Do czego jest używany i gdzie znajduje się satelitarny DNA?J
sākt mācīties
Jest używany do identyfikacji osób. Znajduje się w heterochromatynie
Co odgrywa główną rolę w kondensowaniu DNA?
sākt mācīties
Białka utrzymujące strukturę chromatyny (SMS: kleisyna, kohezyna, kondensyna)
Dwie ważne funkcje chromatyny
sākt mācīties
Bierze udział w transkrypcji i replikacji
Co jest potrzebne do rozpoczęcia transkrypcji?
sākt mācīties
TFII
Jaki enzym transkrybuje większość genów?
sākt mācīties
Polimeraza RNA II
Co powstaje ostatecznie z transkryptów, w których uczestniczy Polimeraza RNA I i III?
sākt mācīties
rRNA, tRNA, snRNA, snoRNA, miRNA, RNA wchodzący w skład cząstki rozpoznającej sygnał (SRP)
Gdzie na terenie jądra zachodzi obróbka pre-mRNA?
sākt mācīties
plamki jądrowe, macierz jądra i ciałka zwinięte
Gdzie zachodzi transkrypcja rRNA i tRNA?
sākt mācīties
W jąderku
Gdzie zachodzi obróbka potranskrypcyjna rRNA i tRNA?
sākt mācīties
w jąderku, ciałku zwiniętym i plamkach jądrowych
Typy histonów wchodzących w nukleosom
sākt mācīties
po 2 tworząc oktamer: Histony H2A, H2B, H3, H4 i histon H1 "spinający" nukleosom
Kolejność intensywności upakowania DNA
sākt mācīties
podwójna helisa, nukleofilament zbudowany z nukleosomów, solenoid, chromatyda, chromosom metafazowy
Dwie ważne funkcje histonów
sākt mācīties
Biorą udział w upakowaniu i uporządkowaniu DNA i mogą ulegać modyfikacjom, co stanowi epigenetyczną regulację aktywności genó
Czym jest protamina?
sākt mācīties
Białko łączące helisy DNA w plemnikach
Pierścień białkowy dookoła centromeru to...
sākt mācīties
kinetochor
Jak nazywa się połączenie dwóch chromatyd?
sākt mācīties
centromer / przewężenie pierwotne
Jak nazywają się chromosomy o równej długości ramionach?
sākt mācīties
metacentryczne
Jak nazywają się chromosomy o nieco różniącej się długości ramion?
sākt mācīties
submetacentryczne
Jak nazywają się chromosomy o znacznie różniącej się długości ramion?
sākt mācīties
akrocentryczne
Czym są przewężenia wtórne?
sākt mācīties
Struktury oddzielające satelity od reszty chromatydy
Co znajduje się w satelicie/trabancie chromatydy chromosomów 13,14,15,21,22 pary?
sākt mācīties
Region organizujący jąderko (NOR) - 30% to rDNA, a reszta to tandemy satelitarnego DNA
Z czego zbudowane są telomery?
sākt mācīties
powtarzającej się sekwencji [TTAGGG] i kompleksy białkowego - szeltryny
Funkcja telomerów
sākt mācīties
Zapobiegają fuzji końców chromosomów i strawieniu DNA przez nukleazy
Jak zrobić kariogram?
sākt mācīties
Pobrać limfocyt z krwi obwodowej, podbudzić go do podziału za pomocą fitohemaglutyniny i sfotografować
Czym jest pałeczka dobosza?
sākt mācīties
Nieaktywny chromosom X u kobiety lub w niektórych komórkach Y u mężczyzn
Przez jaką polimerazę jest transkrybowany rRNA?
sākt mācīties
Polimerazę RNA I
Funckcja białka B23
sākt mācīties
TRansport prekursorów rybosomów z jąderka do cytoplazmy
Funkcja fibrylaryny w jąderku
sākt mācīties
Bierze udział w splicingu, wybrzuszając introny
Funkcja nukleoliny w jąderku
sākt mācīties
Rozpraszanie składników jąderka podczas podziału i zmiana stopnia upakowania chromatyny w interfazie
Ważne białka jąderka
sākt mācīties
nukleolina, białko B23 i fibrylaryna
funkcje jąderka
sākt mācīties
transkrypcja, obróbka i składanie z rRNA prekursorów rybosomów, Miejsce przejściowego wiązania białek., obróbka mRNA, rola w powstawaniu niejąderkowych rybonukleoprotein (RNP)
Receptory jądra
sākt mācīties
gliko i mineralokortykosteidy, estrogeny, progesteron, androgeny, T3, T4, wit. D, kwas retinowy, receptory dla tłuszczów (PPAR, LXR, FXR, CAR) oraz RF1-2 i ERR
Receptory dla tłuszczów w jądrze; co pobudzają
sākt mācīties
PPAR, LXR, FXR, CAR; aktywację genów cytochromów P450
Czym jest PPAR w jądrze?
sākt mācīties
Czujnik kwasów tłuszczowych, PPARalfa katabolizuje kwasy i pobudza lipolizę, a PPARgamma anabolizm i lipogengeza; wiążą eikosanoidy, biorąc udział w mechanizmie zapalenia
Czym jest LXR w jądrze?
sākt mācīties
Czujnik cholesterolu. Aktywują się przy podwyższonym jego stężeniu, aktywując geny białek regulujących transport, katabolizm i regulację cholersterolu
Czym jest FXR w jądrze?
sākt mācīties
Czujnik kwasów żółciowych
Czym jest CAR w jądrze?
sākt mācīties
Czujnikiem ksenobiotyków hydrofobowych
Czym jest akrecja
sākt mācīties
Zwiększenie objętości istoty międzykomórkowej
Czym jest proliferacja?
sākt mācīties
Zwiększenie liczby komórek w wyniku podziałów mitotycznych
Czym jest przerost (hypertrophia)?
sākt mācīties
Zwiększenie objętości i masy komórek
czym są protoonkogeny?
sākt mācīties
Geny kodujące produkty białkowe prowadzące do apoptozy komórki
Czym są onkogeny?
sākt mācīties
Zmutowanymi protoonkogenami - transformują komórki w nowotwory
jak nazywa się białko monitorujące DNA pod kątem uszkodzeń
sākt mācīties
białko ATM
Jak nazywa się białko, które utrzymuje wrzeciono podziałowe w całości i nadaje mu sprężystość?
sākt mācīties
tityna
czym są geny supresorowe?
sākt mācīties
Geny, których produkty białkowe hamują cykl komórkowy
Jak nazywa się struktura, która dzieli cytoplazmę w cytokinezie
sākt mācīties
Pierścień kurczliwy
Jak nazywa się ułożenie chromosomów podczas metafazy patrząc z góry?
sākt mācīties
gwiazda macierzysta
Jak nazywa się ułożenie chromosomów podczas metafazy patrząc z boku?
sākt mācīties
płytka równikowa
Z czego składa sie pierścień kurczliwy?
sākt mācīties
filamenty aktynowe, miozynowe i białka motorowe
Mechanizm zaciskania pierścienia kurczliwego
sākt mācīties
Ruch ślizgowy filamentów miozynowych i aktynowych przy obecności Ca2+ (jak w mięśniu głądkim)
W jakim celu podaje się środki hamujące cykl komórkowy?
sākt mācīties
W leczeniu nowotworów, łuszczycy lub w celu immunosupresji
Jednostki długości używane w histologii
sākt mācīties
mikrometr (10^-6m) nanometr (10^-9m) angstrem (10^-10m)
Długość fali w mikroskopie optycznym, a elektronowym
sākt mācīties
optyczny 400-800 nm; elektronowy 0,005nm) przy różnicy potencjałów 80 kV
zdolność rozdzielcza
sākt mācīties
najmniejsza odległość między dwoma strukturami, aby je od siebie odróżnić;
Zdolność rozdzielcza transmisyjnego mikroskopu elektronowego (TEM) i Skanującego mikroskopu elektronowego (SEM)
sākt mācīties
TEM 0,2-1 nm SEM ~10nm
Grubość skrawków histologicznych
sākt mācīties
mikroskop świetlny: 10 mikrometrów; półcienkie skrawki 0,5-1 mikrometra; elektronowy mikroskop: mniej niż 0,1 mikrometra
Histologiczne utrwalacze chemiczne
sākt mācīties
formalina i etanol
Procedura przygotowania skrawków histologicznych
sākt mācīties
Odwodnienie etanolem o zwiększających się stężeniach, zatopienie w parafinie (optyczny) lub żywicy epoksydowej (elektronowy) i pocięcie mikrotomem; dalej usunięcie parafiny (żywicy się nie usuwa)
Przygotowanie skrawków metodą mrożenia
sākt mācīties
Zamrożenie Co2 i pocięcie mikrotomem mrożeniowym; jest szybka, mniej dokładna i zachowuje tłuszcze obojętne w tkankach
Rodzaje mechanizmów barwienia histologicznego
sākt mācīties
Wiązanie chemiczne barwnika, adsorpcja na powierzchni lub redukcja soli metali
Kontrastowanie ultracienkich skrawków do TEM - za pomocą czego
sākt mācīties
cytrynian ołowiu, czterotlenek osmu (OsO4)
Liczba wszystkich komórek osoby dorosłej
sākt mācīties
ponad 100 bln
Całkowita liczba płynów człowieka 60kg i co się na nie składa
sākt mācīties
36l; ECF 12l, ICF 24l, osocze krwi 3l, płyn tkankowy 9l
ciśnienie osmotyczne tkanek
sākt mācīties
280-320 mOsm/l
kationy(i ich zawartość) oraz aniony wewnątrz komórek
sākt mācīties
K+ 140 mmol, Na+ 10 mmol, HCO3-, HPO42-, SO42-
kationy(i ich zawartość) oraz aniony istoty mięszykomórkowej
sākt mācīties
Na+ 140 mmol, K+ 10 mmol, Cl-
Co nadaje komórkom ujemny ładunek elektryczny?
sākt mācīties
Związane węglowodany przez glikoproteiny i białka na powierzchni komórek
Liczba genów człowieka, w tym genów kodujących peptydy
sākt mācīties
1 mln; 30 tys.
Co zapewnia białkom fałdowanie/konformację białek
sākt mācīties
białka opiekuńcze / chaperonowe
Błoniaste struktury komórki
sākt mācīties
siateczka śródplazmatyczna, aparat Golgiego, endosomy, lizosomy, mitochondria, peroksysomy i jądro
Struktury komórki nieotoczone błoną komórkową
sākt mācīties
centriole, proteasomy i cytoszkielet
Stosunek procentowy błony komórkowej i śródkomórkowej w całości błony komórki
sākt mācīties
Błona komórkowa - 2-5% błon; błony śródkomórkowe 95-98% błon komórki
Całkowita powierzchnia błon wszystkich komórek
sākt mācīties
ponad 70 ha
Błona komórkowa, a błony śródkomórkowe - różnice
sākt mācīties
W przeciwieństwie do błony komórkowej błony śródkomórkowe nie mają prawie glikolipidów i mają niewiele sfingomieliny i cholesterolu
Od czego zależy płynność błony
sākt mācīties
ilości podwójnych wiązań w łańcuchach fosfolipidów oraz ilości cholesterolu
Lipidacja białek
sākt mācīties
Wiązanie się z łańcuchami kw. palmitynowego, mirystynowego, grupami prenylowymi lub fosfatydyloinozytolem, zakotwiczanie się w błonie i przekazują sygnały przez błonę (białko G), pobierają składniki odżywcze lub umożliwiają adhezję do innych komórek
Glikokaliks - przedostatnia i ostatnia cząsteczka łańcuchów polisacharydowych
sākt mācīties
przedostatnia galaktoza, ostatnia kwas neuraminowy/sialowy
Powierzchnia tratw i kawoli w błonie
sākt mācīties
do 50%
Funkcja tratw/kaweol
sākt mācīties
Przekazywanie sygnałów przez błonę, udział w endocytozie, transcytozie i egzocytozie
Dobudowywanie błony mitochondrium i peroksysomu
sākt mācīties
in situ ze składników importowanych (TOM, TIM, białko opiekuńcze HSP70 mitochondrium i peroksyny - peroksysomy) w warstwie P; fosfolipidy są sytezowane z diglicerolu i seryny, powstaje fosfatydyloseryna, fosfatydyloetanoloamina, a potem fosfatydylocholina
Jakie komórki syntezują liposomy
sākt mācīties
nabłonkowe jelita, wątrobowe i wiele innych
Chylomikrony
sākt mācīties
Pęcherzyki 0,1-0,5 mikrometrów z 1/2-warstwową błoną fosfolipidów i otoczone apolipoproteinami, produkowane w nabłonku jelita jako główna postać transportu lipidów z pożywienia
Bodźce otwierające białka kanałowe
sākt mācīties
zmiany ładunku elektrycznego błony, związanie ligandu (cząsteczki sygnałowej), czynnik mechaniczny
Gdzie występuje pompa sodowo-potasowa?
sākt mācīties
W błonie komórek nabłonkowych jelita, nerki, gruczołów ślinowych, potowych, splotu naczyniowego, ciała rzęskowego, nerwowych
Stężenie Ca2+ w cytosolu
sākt mācīties
10^-7 M
Stężenie Ca2+ w SER i na zewnątrz komórek
sākt mācīties
10^-3 M
Sposoby pozbywania się toksyn przez komórkę
sākt mācīties
neutralizacja cytochromem P450 i ich utlenianie w peroksysomach oraz transportery ABC (używające ATP) oraz RND, SMR, MFS używające gradientu
Jak powstaje oporność wielolekowa?
sākt mācīties
wypompowywanie leków z komórek przez transportery ABC lub RND, SMR, MFS
Transportery ABC
sākt mācīties
wypompowują toksyny, leki i inne substancje poza komórkę; jest ich 50 rodzajów kodowane przez 57 genów; wśród nich najlepiej poznana glikoproteina P (transporter ABCB1)
Endocytoza przez błonę konwencjonalną - jakie substancje biorą udział
sākt mācīties
Receptor, białkowy kompleks adaptorowy, difosforan fosfatydyloinozytolu (PIP2), klatryna pokrywająca pęcherzyk oraz białko HIP1, HIP1r łączące klatrynę z aktyną F; epsyna
Endocytoza przez błonę konwencjonalną - co wnika
sākt mācīties
cząsteczki odżywcze (np. lipoproteiny LDL) oraz niektóre patogeny, monoubikwitynowane receptory, błona komórkowa
Transportowanie pęcherzyków transportujących wzdłuż filamentów aktynowych i mikrotubuli
sākt mācīties
miozyna I i V współpracujące z filamentami aktynowymi oraz kinezyna i dyneina z mikrotubulami
Internalizacja receptorów
sākt mācīties
Monoubikwitynacja cytosolowych fragmentów receptorów są włączane do pęcherzyków endocytowanych
Przyłączenie ubikwityny zachodzi przy udziale enzymów:
sākt mācīties
enzym aktywujący E1, koniugujący E2, ligaza białkowa E3
Ubikwitynacja
sākt mācīties
Połączenie czateczki ubikwityny poprzez jej lizynę przy pomocy enzymu aktywującego E1, koniugującego E2 i ligazy białkowej E3
Deubikwitynacja
sākt mācīties
Usunięcie ubikwityny z cząsteczki za pomocą hydrolazy
Funkcja komórek regulowanych przez ubikwitynację
sākt mācīties
początkowanie endocytozy, przekazywanie sygnałów przez błonę, regulacja transkrypcji i syntezy DNA, sortowanie cząsteczek i kierowanie ich do lizosomów lub proteasomów
Gdzie są kierowane pęcherzyki endocytowane przez błonę konwencjonalną?
sākt mācīties
endosomy późne, lizosomy lub proteasomy
Gdzie są kierowane pęcherzyki endocytowane przez tratwy/kaweole?
sākt mācīties
aparat Golgiego, siateczka śródplazmatyczna lub inna komórka
Endocytoza przez błonę tratw i kaweoli
sākt mācīties
Pęcherzyki są pokryte kaweoliną, a nie klatryną
Potocytoza
sākt mācīties
transport do cytosolu małych cząsteczek łączących się z receptorami; obniżają pH pęcherzyków transportowych, powodując ich odłączanie się od receptorów i dysocjację do cytosolu
Jak prątek gruźlicy przeżywa w heterofagosomie
sākt mācīties
modyfikuje ciałka organellum, zapobiegając fuzji z lizosomem i strawieniu bakterii
Pinocytoza
sākt mācīties
przypadkowy transport cząsteczek przez błonę bez udziału receptorów "endocytoza płynów"
Transcytoza
sākt mācīties
endocytoza zachodzi w tratwie/kaweoli, a kaweosomy transportują zawartość na drugi koniec komórki. Szczególnie intensywna w nabłonkach
Pączkowanie
sākt mācīties
pęcherzyki powstające z aparatu, siateczki i endosomów, powstają pęcherzyki transportujące i wydzielnicze. Biorą udział koatomery zbudowane z białek COP i klatryna
Monoubikwitynacja - gdzie zachodzi i co oznacza ten sygnał
sākt mācīties
W białkach błony komórkowej lub organelli; kierowanie do endosomów wczesnych, potem późnych i lizosomów
Poliubikwitynacja - co oznacza ten sygnał
sākt mācīties
kierowanie do proteasomów
egzocytoza (BŁONA KONWENCJONALNA)
sākt mācīties
Pączkowanie aparatu Golgiego doprowadza do powstania pęcherzyka z zawartością i receptorami v-SNARE, który kieruje się do błony konwencjonalnej, łączy z jej t-SNARE i fuzuje
Co szczególnie wykorzystuje egzocytozę KAWEOLI?
sākt mācīties
Pozbywanie się cholesterolu przez komórkę, wydzielając HDL oraz wirusy HIV i grypy
endosomy wczesne - powstawanie
sākt mācīties
łączenie v-SNARE jednego z t-SNARE drugiego pęcherzyka, które się łączą. Biorą w tym udział białka cytosolowe NSF, SNAP
endosomy wczesne - charakterystyka
sākt mācīties
ph~6 ->oddzielanie się substancji od receptora i dysocj; rola w recyrkulacji błon; powstają w cytopl., pod uszk. błon w częściach presynaptycznych neur.; są kierowane do bł. kom., do aparatu G lub do lizos/endosomów późnych jeśli zawartość jest monoubik.
Endosom późny - charakterystyka
sākt mācīties
pęcherzyk wewnątrz endosomu o ph~5, kwaśne hydrolazy w błonie od aparatu Golgiego, liczne białka pochodzące z błony komórkowej oraz świeżo syntezowane z aparatu Golgiego; pączkując dają początek lizosomom
kwaśne hydrolazy lizosomu
sākt mācīties
Zawierające mannozo-6-fosforan: proteaza, lipaza triacyloglicerylowa, fosfolipaza, glikozydaza, nukleaza, fosfataza, sulfataza (optimum aktywności w ph~5)
program śmierci samobójczej komórki
sākt mācīties
aktywowanie genów prokaspazy i proDNA-zy, które trawią białka i DNA komórki w kilka godzin/dni
Białka importujące składniki do budowy błony w mitochondrium i peroksysomie
sākt mācīties
mitochondrium: TOM, TIM, białko opiekuńcze HSP70, HPS60; peroksysom - peroksyny
białko opiekuńcze HSP70
sākt mācīties
Bierze udział w imporcie składników błony dla mitochondriów i fałduje trójwymiarowo jego białka
co się stanie z GLUT4 po podwyższeniu stężenia insuliny we krwi?
sākt mācīties
Błony pęcherzyków z GLUT4 fuzują z błoną, zwiększając ich ilość w niej, powodując transport glukozy do komórek
Fosforylacja / defosforylacja białek - przez co wykonywana
sākt mācīties
fosforylacja - kinazy, defosforylacja - fosfatazy
Kinaza tyrozynowa
sākt mācīties
fosforyluje reszty tyrozynowe białek; może być receptorem transbłonowym dla PDGF, EGF, NGF i insuliny albo białkiem cytoplazmatycznym odbiera sygnały od receptorów (głównie src i JAK) dla cytokin. Fosforylowane białka wiążą się z fragmentami SH2
Szlak informatora cGMP - zastosowania
sākt mācīties
rozkurcz mięśni gładkich naczyń krwionośnych, obniżenie ciśnienia krwi, wzbudzanie erekcji prącia, udział w mechanizmie widzenia
Szlak informatora cAMP - zastosowania
sākt mācīties
Otwiera kanały jonowe komórek węchowych i czuciowych, pobudzając je; aktywuje kinazę A, która fosforyluje reszty seryny białek, tworząc kinazę fosforylazy i syntazy glikogenu, co powoduje rozpad glikogenu i hamowanie jego syntezy w wątrobie
Szlak fosfolipazy C i Ca2+
sākt mācīties
hormon np. endotelina pobudza receptor białka G, które pobudza fosfolipazę C do pocięcia difosforanu fosfatydyloinozytolu na trifosforan inozytolu, który wiążąc się z receptorem otwiera kanał dla Ca2+
Szlak kalmoduliny i Ca2+
sākt mācīties
Po osiągnięciu stężenia 1 mikromola Ca2+ wskutek działania fosfolipazy C fosfatazy i kalmodulina C wiążą się z innymi białkami przekazującymi sygnał
Szlak kinaz MAP (ERK)
sākt mācīties
kinazy MAP (białka ERK) dostają sygnały od białka G lub kinazy tyrozynowej po związaniu jej z cytokinami i innymi białkami i wysyłają sygnały do jądra, gdzie aktywują czynniki transkrypcji
Szlak białek STAT-JAK
sākt mācīties
Po aktywacji w błonie receptora kinazy tyrozynowej JAK fosforyluje ona białko STAT, które przemieszcza się do jądra i aktywuje odpowiednie geny (ten szlak przewodzi sygnały od hormonu wzrostu, prolaktyny i leptyny)
Szlak czynnika transkrypcji NF-kappaB
sākt mācīties
Po fosforylacji inhibitora tego czynnika staje się aktywny i przemieszcza się do jądra inicjując transkrypcję genu; Bierze udział w komórkach immunologicznie kompetentnych inicjowane przez kinazę C
aktywator szlaku NOTCH
sākt mācīties
białko syrtuina
szlaki WNT, NOTCH, HH, BMP
sākt mācīties
regulacja proliferacji i różnicowania w rozwoju embrionalnym; Uruchamiane przez związanie cytokin WNT, HH, BMP z receptorami komórek docelowych lub JAG-GED i DELTA z NOTCH drugiej
Przekazywanie sygnału przez bezpośredni kontakt komórek
sākt mācīties
Związanie receptorów i wymiana substancji i pęcherzyków endocytarnych przez nanotubule o średnicy 50-200 nm
Przepływ Ca2+ z SER do cytosolu
sākt mācīties
Związanie trifosforanu inozytolu z receptorem dla IP3 błony powoduje szybki i duży przepływ jonów do cytosolu
Przepływ Ca2+ z poza komórki do cytosolu
sākt mācīties
Związanie trifosforanu inozytolu z receptorem dla IP3 błony powoduje szybki i duży przepływ jonów do cytosolu lub białka ORAI1 aktywowane przez białka STIM1 od SER (wolny i słaby przepływ)
Białka STIM1
sākt mācīties
czujnik stężenia Ca2+ w SER. Przy zbyt małym stężeniu pobudza ORAI1 w błonie do otwarcia kanału i napływu Ca2+ do cytosolu
receptory CaSR wrażliwe na Ca2+ - gdzie się znajdują
sākt mācīties
przytarczyce, nerki, mózg, kubki smakowe
najbardziej powszechny rodzaj prostaglandyny
sākt mācīties
PGE2
glikokaliks - cechy charakterystyczne
sākt mācīties
chroni komórki i ułatwia kontakty z cząsteczkami i komórkami; zbudowany z białek zakotwiczonych w błonie i zaadsorbowanych na powierzchni związanych z oligosacharydami i lipidami; posiada ujemny ładunek elektryczny
cząsteczki adhezyjne
sākt mācīties
selektyny, integryny, adresyny, kadheryny, adhezyny, międzykomórkowe cząsteczki adhezyjne ICAM, cząsteczki podobne do Ig oraz tetraspaniny. przyleganie leukocytów i kom. nowotworów złośliwych do śródbłonka, przechodzenie przezeń i wiązanie wielu białek
Białka ADAM
sākt mācīties
grupa około 20 transbłonowych kompleksów białkowych błony komórkowej; składa się z części cytoplazmatycznej(domeny), śródbłonowej i zewnątrzkomórkowej
część zewnątrzkomórkowa białek ADAM
sākt mācīties
Fragment dysintegryny łączący integrynę, zapobiegając kontakty między komórkami, fragment o aktywności metaloproteinazy zależnej od Zn2+ rozkładający składniki istoty międzykomórkowej, umożliwiając komórce poruszanie się
fragment o aktywności metaloproteinazy zależnej od Zn2+ białek ADAM
sākt mācīties
rozkłada składniki istoty międzykomórkowej, umożliwiając komórce poruszanie się, odcina białka zakotwiczone w błonach komórkowych (głównie cytokiny TNFalfa i EGF), uwalniając je do płynu tkankowego i krwi
Struktury na powierzchni komórek
sākt mācīties
glikokaliks, tetraspaniny, MHC klasy I i II, cząsteczki adhezyjne, białka ADAM, proteinazy, proteazy, proteoglikany (np. syndekan, który łącząc się z glikozaminoglikanami współtworzy glikokaliks)
cytosol - cechy charakterystyczne
sākt mācīties
55% obj. całej komórki 20% masy cytosolu to białka - charakter zolu/żelu; posiadasetki enzymów, substrakty i produkty tych reakcji, proteasomy i wtręty komórkowe
wtręt komórkowy
sākt mācīties
Produkty metabolizmu w cytosolu - np. tłuszcze obojętne lub glikogen
Rybosom - cechy charakterystyczne
sākt mācīties
wiążą barwniki zasadowe; całość 80S - podjednostka 40S i 60S; miejsce P dla tRNA+ aminokwas; miejsce A aminoacylowe
3 Etapy syntezy peptydu
sākt mācīties
inicjacja syntezy, wydłużanie peptydu, terminacja
Inicjacja syntezy peptydu
sākt mācīties
białko eIF modyfikuje podjednostkę 40S, umożliwiając przyłączenie do niej końca 5' mRNA z czapeczką metylacyjną; tRNA wiąże się z IF i energią z GTP, tworząc kompleks, białko IF uwalnia się i podłącza się podjednostka 60S tworząc rybosom 80S
Białko TRAM
sākt mācīties
Przesuwa polipeptyd podczas jego syntezy do światła RER
Modyfikacje polipeptydów w RER
sākt mācīties
glikozylacja i przyłączanie N-acetyloglukozaminy, glukozy i mannozy do grup NH asparaginy bialka, fałdowanie trójwymiarowe białkiem opiekuńczym BIP, czyli HSP70
Czym są pokryte pęcherzyki paczkujące z RER?
sākt mācīties
białkiem COP, a nie klatryną
Białka syntezowane na RER pozostające w jego błonie
sākt mācīties
błonowe białka PERK(kinaza), IRE1(RNA-za), ATF-6(prekursor czynnika transkrypcji) i unieczynniające je białko BIP/GRP78 (odpowiadają za odpowiedź niesfałdowanych białek - UPR czyli stresu RER w cukrzycy, nowotworach i chorobach neurodegeneracyjnych)
Czym są pokryte pęcherzyki wydzielnicze aparatu Golgiego?
sākt mācīties
klatryną
Modyfikacje zachodzące w aparacie Golgiego
sākt mācīties
modyfikacja oligosachardydow polaczonych z asparagina bialka przez RER, glikozylacja reszt seryny i treoniny, swoista proteoliza, dodawanie grup siarczanowych i kwasów tłuszczowych, dalej segregowane i otaczane błoną
pęcherzyki wydzielnicze aparatu Golgiego
sākt mācīties
pokryte klatryną, reguluje dynamina posiadają v-SNARE (Transport wybiórczy); koatomer zbudowany z białek COP; v-SNARE(transport konstytutywny
Białkowy aktywator proteasomu
sākt mācīties
składa się z PODSTAWY(6 enzymów rozfałdujących białko i wsuwaja je do cylindra) i POKRYWY(rozpoznaje poliubikwityne i odcina ja metaloproteinaza, co rozpoczyna trawienie białka)
Peroksysomy - cechy charakterystyczne
sākt mācīties
średnica 0,15-0,18 mikrometrów (w wątrobie/nablonku nerki ok. 0.5); mają katalazę, oksydazę D-aminokwasów, oksydazę moczanową, peroksyny
Peroksysomy - powstawanie
sākt mācīties
pączkowanie SER, a enzymy pochodzą z RER
Mitochondria - cechy charakterystyczne
sākt mācīties
Kształt laseczek, nitek, ziaren, we wszystkich komórkach jądrowych; stanowią około 20% objętości komórki, otoczone 2 błonami, posiada mtDNA i mt-rybosomy
kardiolipina - cechy i co to jest
sākt mācīties
fosfolipid błony wewnętrznej mitochondrium stanowiący 20% błony, utrzymuje przestrzennie kompleks IV w błonie oraz wychwytuje H+, zapobiegając nadmiernej zmianie pH
Grzebienie mitochondrialne - kształty w zależności od komóki
sākt mācīties
prostopadłe - w większości komórek; podłużne - wątrobowe; kształt rurki o przekroju okrągłym - komórki syntezujące steroidy; o przekroju trójkątnym - astrocyty
Mitochondria komórki wątrobowej / mitochondria hepatocytów
sākt mācīties
jest ich 1-2 tys. błona zewnętrzna stanowi 7% wszystkich błon, a wewnętrzna 32%
Błona wewnętrzna mitochondrium - cechy charakterystyczne
sākt mācīties
kardiolipiny, białka łańcucha oddechowego, syntaza ATP, białka UCP, białka biorące udział w transporcie metabolitów do i z komórki
Błona zewnętrzna mitochondrium - cechy charakterystyczne
sākt mācīties
kanały tworzone przez białka poryny, białka transportujące do masy cząsteczkowej 10 tys., białka enzymatyczne przekształcające lipidy do użytku w macierzy
Macierz mitochondrium
sākt mācīties
enzymy katalizujące przemiany kw. tłuszczowych, kw. pirogronowego, wytwarzanie Acetylo-CoA i utlenianie go w cyklu Krebsa, produkty i substraty tych przemian, mt-rybosomy, 100-1000 kolistych cząsteczek mtDNA, duże stężenie Ca2+
mtDNA
sākt mācīties
100-1000 kolistych cz. w macierzy (kom. jajowa 100 tys. - 1 mln); zawiera 17 tys. par nukleotydów, 13 genów, koduje białka łańcucha oddechowego, syntazę ATP i niektóe klasy tRNA i rRNA
Powstawanie mitochondriów
sākt mācīties
podział niezależny; czas półtrwania około 10 dni
karnityna (maślan L-3-hydroksy-4-trimetyloamony)
sākt mācīties
Transportuje w poprzek błony mitochondrialnej grupy acylowe
Kompleks I mitochondrium (dehydrogenaza NADH)
sākt mācīties
Przenosi elektrony z NADH do ubichinonu (UQ), pompując H+ do przestrzeni międzybłonowej
Kompleks II mitochondrium (dehydrogenaza bursztynianowa i inne białka)
sākt mācīties
Przenosi elektrony z kwasu bursztynowego, kw. tł. i fosforanu glicerolu poprzez dinukleotyd flawinoadeninowy (FAD) do ubichinonu (UQ)
Kompleks III mitochondrium (kompleks cytochromu bc1)
sākt mācīties
przenosi elektrony z UQH do cytochromu c między błonami; nie pompuje H+, ale pomaga w utrzymaniu gradientu przez nierówną absorpcję i uwalnianie
Kompleks IV mitochondrium (oksydaza cytochromowa c)
sākt mācīties
Utrzymywana przestrzennie w błonie przez kardiolipinę; przenosi elektrony z cytochromu c do tlenu, wytwarzając wodę
Syntaza ATP
sākt mācīties
część wewnętrznej błony: F0 składające się z białek: rotor i stanowiące jego obudowe; macierz F1 - enzymy syntezy ATP ustalane względem siebie za pomocą szypuły - statora
Białko kanałowe UCP-1
sākt mācīties
termogenica w wewnętrznej błonie mitochondrium; zużywając gradient stężeń H+ w mitochondrium wytwarza ciepło w tkance tłuszczowej brunatnej
Cytochrom c
sākt mācīties
znajduje się między błonami mitochondrium, transportuje elektrony do kompleksu IV; po wydostaniu się z mitochondrium pobudza fragmentację jądra i apoptozę
Co się dzieje, gdy cytochrom c opuści mitochondrium?
sākt mācīties
Wiąże się z białkami adaptorowymi i prokaspazą 9, pobudzając fragmentację jądra i apoptozę oraz pobudza utlenianie kardiolipin, powodując przejście ich do bł. zew. i współtworzy kanał BAX, przez który cytochrom c wydostaje się do cytosolu
kanał BAX
sākt mācīties
zbudowany z białek BAX i kardiolipin utlenionych przez opuszczenie cytochromu c mitochondrium; otwierany/zamykany przez białka BCL-2
Filament aktynowy
sākt mācīties
alfahelisa dwóch cząsteczek aktyny F o śr 5-8 nm, struktura dynamiczna, tworzy nieregularną sieć (oprócz mięśni pp), tworzy siateczkę graniczną, decyduje o ruchu cytoplazmy, ruchu pełzkowatym, pęcherzyków i tworzy pierścień cytokinetyczny podczas podziału
Białka wiążące aktynę
sākt mācīties
ułatwiające polimeryzację (pontykulina, folina), wiążące filamenty między sobą (filamina, alfaaktynina), hamujące polimeryzację (profilina, gelsolina), motorowe(miozyna) oraz transbłonowe integryny, przekazujące sygnał
miozyna II
sākt mācīties
2 długie polipeptydy (2 tys. aminokwasów) skręcone dookoła siebie (łańcuchy ciężkie), z 4 krótkimi (180 aminokwasów) na jednym końcu - łańcuchy lekkie
Miozyna I
sākt mācīties
Główka utworzona przez łańcuchy lekkie i jeden ciężki (w większości komórek), ruch główki w kierunku plus filamentów aktynowych
Ruch miozyny względem aktyny
sākt mācīties
Miozyna ma aktywność ATP-azy, a aktyna jest kofaktorem, hydroliza ATP zgina główkę, a aktyna przesuwa się o 5,2 nm
Miozyna VI
sākt mācīties
ruch odbywa się w kierunku minus filamentów aktynowych(jedyna taka)
miozyna V
sākt mācīties
w większości komórek, ruch główki w kierunku plus filamentów aktynowych
miozyna VI
sākt mācīties
w większości komórek, ruch główki w kierunku plus filamentów aktynowych
białko ARP
sākt mācīties
bierze udział w wytwarzaniu filamentów prawie prostopadłych do błony podczas ruchu, w celu ruchu cytoplazmy
Filamenty grube
sākt mācīties
zbudowane z miozyny II, mają średnicę 15 nm, występują w mięśniach, tworząc kompleksy z filamentami aktynowymi
filamenty pośrednie - cechy charakterystyczne
sākt mācīties
10 nm, duża sztywność, dynamiczne, we wszystkich komórkach, szczególnie narażonych na urazy; rozpadanie i powstawanie jest regulowane przez fosforylację
Filamenty pośrednie - powstawanie
sākt mācīties
polipeptydy 50 nm zwijają się tworząc dimery, łączą się końcami tworząc tetramery, dalej łączą się w szeregi w protofilamenty, dalej bocznymi powierzchniami w profibryle, a cztery profibryle skręcają się dając filament 10nm średnicy
Filamenty pośrednie typu I
sākt mācīties
około 15 rodzajów kwaśnej keratyny
Filamenty pośrednie typu II
sākt mācīties
około 15 rodzajów obojętnej i zasadowej keratyny
Filamenty pośrednie typu III
sākt mācīties
filamenty zwierające wimentynę, desminę, kwaśne, włókniste białko tkanki glejowej, peryferynę; głównie w komórkach tkanki łącznej - albo sama wimentyna albo wimentyna i inny polipeptyd
Filamenty pośrednie typu IV
sākt mācīties
neurofilamenty - neurofibryle występujące w neuronach; w ciałach i wypustkach neuronów; składają się z 3 polipeptydów fibrylarnych
Filamenty pośrednie typu V
sākt mācīties
filamenty laminowe blaszki jądrowej
Filamenty pośrednie typu VI
sākt mācīties
filamenty nestyny w rozwijających się neuronach
Filamenty keratynowe
sākt mācīties
typu I i II w nabłonkach, szczególnie narażonych na siły mechaniczne
Co hamuje polimeryzację mikrotubuli i ich wytwarzanie, a w konsekwencji zatrzymanie podziałów w mitozie?
sākt mācīties
alkaloidy roślinne, takie jak kolchicyna, winblastyna, winkrystyna
Ośrodki organizacji mikrotubuli
sākt mācīties
kompleksy tubuliny gamma z innymi białkami w cytoplazmie, w centrosomie, w pobliżu centrioli; zaczyna się tu polimeryzacja
Białka towarzyszące mikrotubulom (MAP)
sākt mācīties
MAP2 i białko tau zapobiegają depolimeryzacji, stabilizują i równolegle układają w dendrytach i aksonach, białka motorowe - kinezyna przesuwająca się w kierunku plus i dyneina do minus
kinezyna
sākt mācīties
białko motorowe składające się z łańcuchów ciężkich i lekkich jednym końcem przyczepia się do transportowanego pęcherzyka, a drugim z mikrotubulą; przesuwa się w kierunku plus mikrotubuli
dyneina
sākt mācīties
białko motorowe składające się z łańcuchów ciężkich i lekkich jednym końcem przyczepia się do transportowanego pęcherzyka, a drugim z mikrotubulą; przesuwa się w kierunku minus mikrotubuli
czym jest centrum komórkowe
sākt mācīties
inna nazwa na centrosom
macierz jądrowa / nukleoszkielet
sākt mācīties
zrąb podtrzymujący składniki jądra, reguluje syntezę i transkrypcję DNA, posiada filamenty średnicy 3-5 nm (z replisomami) i ziarenka 15-30, są też spliceosomy, matryny, laminy A, B, C, białko jąderkowe B23 (Ag-NOR), białko jąderkowej rybonukleoproteiny
piknoza
sākt mācīties
jądra komórek degenerujących: małe, zbite, silnie wybarwione, okrągłe lub owalne
karioliza
sākt mācīties
jądra komórek degenerujących: przybiera postać "cienia" jądra
karioreksis
sākt mācīties
jądra komórek degenerujących: pofragmentowane
otoczka jądrowa - cechy charakterystyczne
sākt mācīties
2 błony 5-8nm, przestrzeń okołojądrowa 30nm; zewnętrzna jest przedłużeniem RER, więc na niej znajdują się rybosomy
transport dużych cząsteczek przez kanał pora otoczki jądrowej
sākt mācīties
są transportowane przy użyciu receptorów - karioferyny (importyny, eksportyny) poprzez krótkie sekwencje aminokwasowe (NLS) i przesuwane przez kanał pora przez białko RAN (GTP-aza)
materiał genetyczny DNA jednego jądra - w liczbach
sākt mācīties
2-4m długości, 2 nm szerokości, 3-6 mld par nukleotydów
nukleosom - cechy charakterystyczne
sākt mācīties
wymiary 11 x 6 nm, w jądrze przeciętnie jest 30 mln nukleosomów; składa się z 200 par zasad i oktameru histonowego; skraca długość nici 7-krotnie
Rdzeń nukleosomu
sākt mācīties
Oplecione prawie dwukrotnie 140 par zasad wokół nukleosomu
DNA łącznikowy
sākt mācīties
60 par zasad między nukleosomami w nukleofilamencie
Epigenetyczna regulacja genów
sākt mācīties
kod histonowy (metylacja, acetylacja/deacetylacja, fosforylacja ubikwityniazcja) i metylacja/demetylacja zasad DNA
Histon H2 - inne zastosowanie oprócz uczestniczenia w oktamerze
sākt mācīties
wydzielany przez komórki śluzowe gruczołów żołądkowych do soku żołądkowego, gdzie pod wpływem pepsyny powstaje z niego buforyna II - rodzaj peptydowego antybiotyku
upakowanie DNA w plemnikach
sākt mācīties
nie ma nukleosomów i nukleofilamentów, a podwójna helisa jest łączona protaminą
chromosom metafazowy - cechy charakterystyczne
sākt mācīties
zbudowany z włókienek szerokości 200-400nm wytwarzających chromatynę; Składa się z dwóch chromatyd połączonych centromerem / przewężeniem pierwotnym otoczonych białkowym pierścieniem - kinetochorem
telomeraza
sākt mācīties
Ryboproteina składająca się z białkowej części TERT i RNA nazywanego TERC; odbudowuje telomery i znajduje się zakotwiczona i nieaktywna w jąderku
Jakie komórki mają aktywną telomerazę
sākt mācīties
komórki macierzyste, nowotworowe, progenitorowe, zarodkowe i embrionalne
Jąderko - skład
sākt mācīties
środkowo położone centrum włókniste - FC, środkowo gęsty składnik włóknisty - DFC, obwodowo składnik ziarnisty - GC
jąderko - cechy charakterystyczne
sākt mācīties
dookoła chromatyny z genami rybosomowymi (rDNA), 540 genów rybosomowych z 13,14,15,21,22 chromosomów; 540 genów, w tym 120 aktywnych oraz 700 białek; w profazie mitozy degenerują, a w telofazie jest odbudowywany
Chromosomy jąderkotwórcze
sākt mācīties
13,14,15,21,22 pary
chromatyna jąderkowa posiada...
sākt mācīties
geny rRNA, tRNA, snoRNA, 5SRNA
białka jąderka
sākt mācīties
(nukleolina, białko B23 (Ag-NOR), fibrylaryna. Mają 19-aminokwasowe fragmenty, dzięki którym zakotwiczają się w jąderku
nukleolina
sākt mācīties
Fosforylowana przez kinazę fazy M (kompleks CDK i cykliny urachamiający mitozę) w profazie co dezintegruje i rozprasza składniki jąderka; w interfazie reguluje transkrypcję przez zmianę stopnia upakowania chromatyny
Białko B23 w jąderku
sākt mācīties
transport prekursorów rybosomów do cytoplazmy
Fibrylaryna w jąderku - funkcja
sākt mācīties
obróbka prekursorowego RNA (wchodzi w skład snRNA, który wybrzusza introny)
Jakie białka są wiązane w jąderku i uwalniane z jąderka?
sākt mācīties
deaminazy adeniny działające na RNA (ADAR), telomeraza, nukleostemina wiążąca białko p53 (hamuje cykl komórkowy)
Cząsteczki rozpoznające sygnał SRP
sākt mācīties
W jąderku składane z białka i RNA - ryboproteiny wiążące rybosomy z błoną RER w czasie syntezy białek hydrofilnych na eksport i transbłonowych
Centrum włókniste - FC - funkcje
sākt mācīties
w każdym jąderku jest ich 30. Mają na obwodzie 4 geny rybosomowe (rDNA), a do każdego przylega 100 cząsteczek polimerazy RNA I, która transkrybuje pre rNA i przesuwa go do DFC
gęsty składnik włóknisty - DFC - funkcje
sākt mācīties
Transkrpyt od FC jest 10 razy cięty i łączony, ulega 115 metylacjom i 95 urydyn ulega konwersji do pseudourydyn (przy użyciu 200 cząsteczek snoRNP i białek) i dalej przemieszcza produkt do GC
Składnik ziarnisty -GC - funkcje
sākt mācīties
dalsza obróbka, a w wyniku niej powstaje 18S RNA (mała podjednostka) i 5.8S i 28S RNA (razem duża podjednostka)
ciałka zwinięte - cechy charakterystyczne
sākt mācīties
1-5 w jądrze średnicy 0,1-10 mikrometrów, często zmieniają pozycję, zawierają snRNP, koilinę i czynniki powstawania snRNA; biorą pośredni udział w obróbce mRNA
Plamki jądrowe - cechy charakterystyczne (kiedyś ziarenka perichromatyny / włókienka interchromatyny)
sākt mācīties
W domenach interchromatyny, posiadają snRNP i inne czynniki obróbki mRNA (wycinanie intronów, metylacja, konwersja urydyny RNA do pseudourydyny
ciałka PML - cechy charakterystyczne
sākt mācīties
0,2-1 mikrometr średnicy, jest ich 10-30 w jądrze, posiadają białko PML. Zanikają w ostrej białaczce promielocytarnej. powiązane z miejscami transkrypcji i replikacji wirusów
Receptor RF1-2 i ERR - działanie
sākt mācīties
znajdują się w jądrze i wiążą białko PGC1alfa, wydzielane w stanach zapotrzebowania na energię, a pobudzenie go zwiększa ilość mitochondriów

Lai ievietotu komentāru, jums jāpiesakās.