LITOSFERA

 0    148 speciālā zīme    whit3nxx
lejupielādēt mp3 Drukāt spēlēt pārbaudiet sevi
 
jautājums język polski atbilde język polski
STOPIEŃ GEOTERMICZNY
sākt mācīties
1stopień/33m, w jądrze wewnętrznym jest ok. 5000-6000stopni
GRADIENT GEOTERMICZNY
sākt mācīties
3.1 stopnia /100m
SKORUPA ZIEMSKA
sākt mācīties
Dzieli się na: strefę granitową i strefę bazaltową
Strefa bazaltowa (sima) (krzem i magnez) - na dnie oceanów i na lądzie pod sial
Strefa granitowa (sial) (Krzem i glin) - tylko w obrębie lądów
PŁASZCZ GÓRNY (ZEWNĘTRZNY)
sākt mācīties
Crofesima - chrom, żelazo, krzem, magnez
W górnej częsci - ASTENOSFERA- duża plastyczność, miejsce powstawania wszystkich procesów tektonicznych
Budowa wnętrza ziemi (kolejność od powierzchni)
sākt mācīties
Skorupa ziemska, płaszcz górny (zewnętrzny), płaszcz dolny (wewnętrzny), jądro zewnętrzne, jądro wewnętrzne
PŁASZCZ DOLNY ZEWNĘTRZNY
sākt mācīties
PŁASZCZ DOLNY ZEWNĘTRZNY nifesima - nikiel, żeloazo, krzem, magnez
JĄDRO ZEWNĘTRZNE
sākt mācīties
nife - nikiel, żelazo - prawdopodobnie w stanie ciekłym
JĄDRO WEWNĘTRZNE
sākt mācīties
nife - nikiel, żelazo
skorupa ziemska - kontynentalna
sākt mācīties
grubość ś 30-40km, pod młodymi górami do 80km
Strefa granitowa SIAL (skały magmowe kwaśne), strefa bazaltowa SIIMA (skały magmowe zasadowe)
LITOSFERA
sākt mācīties
Górna wastwa Ziemi obejmująca skorupę ziemską i górną część płaszcza zewnętrznego. Głębokość do ok. 100km
Geologia historyczna
sākt mācīties
Zajmuje się odtwarzaniem dziejów Ziemi
Stratygrafia
sākt mācīties
Dział geologii obejmujący ustalenie kolejności ułożenia warstw skalnych oraz określanie ich wieku.
Metoda radiometryczna (izotopowa)
sākt mācīties
Ustalenie wieku skały polega na obliczeniu stosunku uranu do ołowu. Do badania stosuje się izotop węgla c14, którego czas połowicznego rozpadu wynosi 5570lat
Metoda bezwzględna
Dzięki określeniu wieku szczątków organicznych można pośrednio ustalić wiek skały, w której te szczątki się zachowały.
Metoda dendrochronologiczna
sākt mācīties
Badanie słojów przyrostu rocznego w pniach drzew.
Metoda bezwzględna
Metoda pyłkowa
sākt mācīties
Badanie pyłków roślinnych zawartych w torfie lub osadach na dnie jeziora
Metoda bezwzględna
Określenie warunków wegetacji i zmian szaty w przeszłości
Metoda stratygraficzna
sākt mācīties
Na obszarach o budowie płytowej - im głębiej położona tym starsza skała
Metoda względna
Metoda paleontologiczna
sākt mācīties
Ustalenie wieku za pomocą skamieniałości przewodnich
Metoda względna
Metoda tektoniczna
sākt mācīties
Analiza niezgodności ułożenia warstw - ustalenie czasów ruchów górotwórczych
metoda względna
Ery ziemi
sākt mācīties
1. kenozoik 2. mezozoik 3. paleozoik 4. ery proterozoiczne 5. ery archaiczne
Kenozoik - podział na okresy
sākt mācīties
Czwartorzęd, neogen, paleogen
Mezozoik - podział na okresy
sākt mācīties
kreda, jura, trias
Paleozoik - podział na okresy
sākt mācīties
perm, karbon, dewon, sylur, ordowik, kambr
Holocen (kenozoik - czwartorzęd)
sākt mācīties
Epoka trwająca do dziś - powstanie Bałtyku + silna ingerencja człowieka
Plejstocen (Kenozoik - czwartorzęd)
sākt mācīties
Zlodowacenie na półkuli północnej (zatoka Hudsona, Gór Skandynawskich) + pojawienie się człowieka - wschodnia Afryka
Neogen, Paleogen (kenozoik)
sākt mācīties
Koniec kredy do miocenu - orogeneza alpejska (największe natężenie ruchów górotwórczych - oligocen/miocen)
Kreda (mezozoik)
sākt mācīties
Wyginięcie większości gatunków w tym gadów
Jura (mezozoik)
sākt mācīties
Podział Gondway (oddziela się Ameryka Południowa z Afryką, Dekan z Cejlonem, Australia, Antarktyda)
Pierwsze ptaki - archeopteryks
trias (mezozoik)
sākt mācīties
Pojawienie się dinozaurów
karbon/perm (paleozoik)
sākt mācīties
Rozwój paproci, skrzypów, widłaków
Transgresja morza
sākt mācīties
Wkroczenie morza w ląd (np. w ordowiku, jurze, kredzie)
Regresja morza
sākt mācīties
Wycofywanie się mórz z obszarów lądowych (np. w permie, triasie, pliocenie)
Fałd
sākt mācīties
Układ warstw skalnych, w wyniku deformacji ulega powyginaniu, ale bez przerwania ich ciągłości
Uskok
sākt mācīties
Powstaje w wyniku pęknięcia skorupy ziemskiej i przemieszczania sie skał względem siebie wzdłuż pęknięcia
Płaszczowina
sākt mācīties
Fałd obalony i przesunięty - zostaje oderwany od podłoża i przesunięty nawet kilkaset kilometrów dalej
Minerały
sākt mācīties
pierwiastki lub związki chemiczne występujące w przyrodzie. W większości o strukturze kryształu.
Mogą powstać wskutek krzepnięcia magmy, wytrącić z roztworów krążących w skałach, wody mineralnej, procesu wietrzenia, lub przeobrażeń pod wpływem wysokiej temperatury.
Skała
sākt mācīties
Naturalne skupisko materiałów
skały GŁĘBINOWE = jawnokrystaliczne
sākt mācīties
Pod powierzchnią ziemi, gdzie magma powoli zastyga, duże kryształy
skały magmowe
granit, dioryt, gabro, sjenit
skały WYLEWNE = skrytokrystaliczne
sākt mācīties
Magma wydostaje się na powierzchnie Ziemi, a jej stygnięcie następuje szybko
skały magmowe
bazalt, andezyt, riolit, profir
Skały osadowe - okruchowe
sākt mācīties
Powstają przez osadzenie się w innym miejscu drobin skalnych, postać luźna lub zwięzła
skały osadowe
less, ił, muł, piasek
skały osadowe - pochodzenia organicznego
sākt mācīties
Z szczątków organizmów żywych.
Wapień, kreda, węgiel, torf
Skały osadowe - chemiczne
sākt mācīties
Przemiana chemiczna
Sól kamienna, sowa, gips, siarka
Skał przeobrażone = metamorficzne
sākt mācīties
Kontakt skały z gorącą magmą lub lawą.
Gnejs (z granitu), marmur (z wapienia), diament (z węgla), kwarcyt (z piaskowca)
SEDYMENTACJA
sākt mācīties
Osadzanie się na lądzie lub w morzu okruchów skalnych pochodzących z wietrzenia skał. Również osadzanie się związków chemicznych na dnach oceanów wytrąconych z szczątków organizmów żywych.
DIAGENEZA
sākt mācīties
Przekształcanie się pod wpływem nacisku lub cementowania luźnych skał w zwięzłe.
RYFT
sākt mācīties
Miejsce pęknięcia litosfery. Wąski, długi i bardzo głeboki do 300km rów tektoniczny.
Strefa subdukcji
sākt mācīties
Podsuwanie płyty oceanicznej pod kontynentalną lub oceanicznej pod inną oceaniczną.
Procesy geologiczne - WEWNĘTRZNE (endogeniczne)
sākt mācīties
Zachodzą wskutek działania sił wewnętrznych.
Plutonizm, wulkanizm, trzęsienia ziemi, ruchy górotwórcze
Procesy geologiczne - ZEWNĘTRZNE (egzogeniczne)
sākt mācīties
Zachodzą wskutek działania sił zewnętrznych - wiatru, temperatury, morze, rzek lodowców i lądolodów.
PLUTONIZM
sākt mācīties
Ogół zjawisk związanych z działaniem magmy w obrębie skorupy ziemskiej.
Z tworzeniem się ognisk magmowych, wdzieraniem się magmy w inne skały bez przedostania się na powierzchnię ziemi.
INTRUZJE MAGMOWE
sākt mācīties
Obszary wtargnięcia magmy pomiędzy inne skały.
Jaka to intruzja magmowa?
sākt mācīties
batolit
Jaka to intruzja magmowa?
sākt mācīties
lakkolit
Jaka to intruzja magmowa?
sākt mācīties
lopolit
Jaka to intruzja magmowa?
sākt mācīties
sille = żyła pokładowa
Jaka to intruzja magmowa?
sākt mācīties
Dajka
Wulkanizm
sākt mācīties
ogół zjawisk geologicznych związanych z wydobywaniem lawy oraz towarzyszących jej substancji na powierzchnię Ziemi.
Lawa
sākt mācīties
Wydostająca się na powierzchnię magma.
Wulkan
sākt mācīties
Lawa gromadzi się wokół miejsca z którego wypływa i tworzy stożek.
Lawa (skład)
sākt mācīties
temp ok 1000, tlenki krzemu, gliny, krzemianów, glinkokrzemianów i gazów.
Kwaśna i zasadowa
Wulkan typu wezuwiańskiego
sākt mācīties
lawa kwaśna=bogata w krzemionkę - gęsta, lepka, płynie powoli, tworzy jasne skały
np. Wezuwiusz, Krakatau, Kluczewska Sopka
tzw. wulkan stożkowy Gwałtowne erupcje > rozrywanie stożka >powstaje kaldera (rozległa głęboka wklęsłość)
Wulkan typu hawajskiego
sākt mācīties
lawa zasadowa=uboga w krzemionkę - rzadka, płynna, łatwo się rozlewa > niski stożek wulkaniczny
Wulkany hawajskie, Hekla
tzw. wulkan tarczowy, bez gwałtownych erupcji
Objawy wybuchu wulkanu
sākt mācīties
najczęściej brak, ale bliskość ogniska magmy może spowodować: wysychanie źródeł w okolicy, topnienie śniegu na wulkanie, ożywienie gejzerów
Gazy wydobywające się przy wybuchu wulkanu
sākt mācīties
para wodna, dwutlenek węgla w znacznych ilościach, chlor, wodór, azot, metan, siarkowodór, amoniak
Utwory piroklastyczne
sākt mācīties
Fragmenty lawy rozrzucane w powietrzu, różnej wielkości odłamki skalne wyrwane z krateru
Bomby wulkaniczne
sākt mācīties
Bryły lawy wyrzucone i zastygłe w powietrzu
Lapille
sākt mācīties
Fragmenty lawy wielkości orzecha.
Pumeks
sākt mācīties
Wyrzucone w powietrze fragmenty gorącej lawy bogatej w gazy.
Wulkany lawowe (efuzywne)
sākt mācīties
Wyrzucają głównie lawę (gwałtowność zależy od rodzaju lawy)
np. Wulkany hawajskie
Wulkany eksplozywne
sākt mācīties
Wyrzucają tylko utwory piroklastyczne i gazy; gwałtownie wybuchają
Aquan w Gwatemalii
Stratowulkany
sākt mācīties
Wyrzucają na przemian lawę i materiał piroklastyczny
np. Etna, Wezuwiusz, Krakatau
Skutki wybuchów wulkanów
sākt mācīties
potoki lawy, duszące gazy, zapylenie atmosfery, potoki błotne, rozwój rolnictwa
Rozmieszczenie wulkanów na ziemi
sākt mācīties
W strefach subdukcji - ognisty pierścień pacyfiku -> 60% czynnych wulkanów na ziemi
W strefach ryftowych - na grzbietach śródoceanicznych
Ważniejsze czynne wulkany
sākt mācīties
Gualtiri - Chile, Cotopaxi - Ekwador, Orizaba- Meksyk
Kaldera
sākt mācīties
Zagłębienie powstające w wyniku: rozerwania stożka wulkanicznego przy gwałtownej erupcji lub zapadnięcia się obszaru nad opróżnionym ogniskiem
Nek wulkaniczny
sākt mācīties
Wzniesienie o bardzo stromych stokach zbudowane z lawy zakrzepłej w kominie wulkanicznym
Trzęsienia ziemi
sākt mācīties
Drgania skorupy ziemskiej, których przyczyną jest rozchodzenie się fal sejsmicznych.
Powody trzęsień ziemi
sākt mācīties
Przemieszczanie się mas skalnych w obrębie skorupy ziemskiej: na granicach płyt, w rejonie młodych gór, w uskokach
Trzęsienia zapadliskowe
sākt mācīties
Przemieszczanie się małych mas skalnych związane z zapadaniem się stropów jaskiń lub wyrobisk górniczych.
Trzęsienia tektoniczne
sākt mācīties
najsilniejsze, najczęstsze 90% trzęsień
Trzęsienia wulkaniczne
sākt mācīties
Towarzyszą erupcjom wulkanicznym
H- HIPOCENTRUM
sākt mācīties
Ognisko trzęsienia ziemi, miejsce tworzenia się fal sejsmicznych
E - EPICENTRUM
sākt mācīties
Na powierzchni ziemi, pionowo nad hipocentrum, gdzie trzęsienie dociera najszybciej i jest najsielniejsze
Skala Mercallego
sākt mācīties
12-stopniowa skala zamknięta. Intensywność wstrząsu określa się na podstawie zniszczeń, wywołanych przez drgania.
1 stopień - wyczuwalne tylko przez sejsmografy, 10 - stopień - wali się większość budynków
OBSZARY SEJSMICZNE
sākt mācīties
Duża częstotliwość silnych trzęsień
grzbiety śródoceaniczne (strefy ryftowe), obszary młodych gór (alpidy)
wokół oceanu spokojnego - 40% - strefy subdukcji
OBSZARY PANSEJSMICZNE
sākt mācīties
Sporadyczne trzęsienia ziemi
strefa wielkich rowów wschodnioafrykańskich, bajkał, rów morza martwego
Granice płyt litosfery - północna Europa, Masyw Centralny
OBSZARY ASEJSMICZNE
sākt mācīties
Pozbawione trzęsień ziemi
Stare platformy prekambryjskie, dna oceaniczne, antarktyda
RUCHY IZOSTATYCZNE
sākt mācīties
Powolne, długotrwałe, pionowe ruchy skorupy ziemskiej. Powód: zaburzenie równowagi izostatycznej między litosferą i astenosferą.
RUCHY EPEJROGENICZNE = lądotwórcze
sākt mācīties
Bardzo powolne, obniżające lub wynoszące ruchy skorupy ziemskiej.
Spowodowane naciskiem magmy poruszającej się we wnętrzu Ziemi na litosferę.
Regresja morska
sākt mācīties
Powolne podnoszenie się skorupy ziemskiej powoduje wycofywanie się morza, odsłanianie nowego lądu.
Ruchy górotwórcze (fałdowanie, orogeneza)
sākt mācīties
Proces prowadzący do powstawania gór fałdowych.
poprzez: subdukcję, kolizję dwóch płyt kontynentalnych
Orogenezy najstarsze
sākt mācīties
Półwysep Kolski, Labrador, Północna część Walii, Anglia, Góry Stanowe
Orogeneza kaledońska
sākt mācīties
Góry świętokrzyskie, część Sudetów, Góry Skandynawskie, część Appalachów
Orogeneza Hercyńska
sākt mācīties
odmłodzenie gór Świętokrzyskich, Sudety, Harz, Masyw Czeski
Orogeneza Alpejska
sākt mācīties
Karpaty, Alpy, Pireneje, Andy
Góry Zrębowe
sākt mācīties
Pionowy ruch przemieszczania się mas skalnych wzdłuż uskoków
np. Sudety, Ural, Harz
Powstają zręby i rowy tektoniczne.
Góry wulkaniczne
sākt mācīties
Tworzą się w wyniku obfitych erupcji wulkanicznych. NIE tworzą pasm górskich.
Występują na granicach płyt litosfery i nad plamami gorąca.
Kilimandżaro, góry islandii, Hawajów, Kamczatki
WIETRZENIE TERMICZNE (insolacyjne)
sākt mācīties
Spowodowane dużymi dobowymi amplitudami temperatur.
W dzień skała silnie się nagrzewa, w nocy wyziębia się > rozszerza się i kurczy > pękanie
WIETRZENIE MROZOWE (zamróz)
sākt mācīties
Zamarzanie wody w szczelinach skał
WIETRZENIE SOLNE
sākt mācīties
Sól krystalizująca się w szczelinach skalnych zwiększa swoją objętość i prowadzi do rozpadu.
WIETRZENIE ILASTE
sākt mācīties
Pod wpływem wody. Pęcznienie i kurczenie skał ilastych.
ZJAWISKA KRASOWE
sākt mācīties
Powolne rozpuszczenie skał węglowych lub gipsowych przez wody podziemne i powierzchniowe.
PROCESY EOLICZNE
sākt mācīties
rzeźbotwórcza działalność wiatru: pustynie, plaże, góry.
SUSPENSJA
sākt mācīties
Transport materiału skalnego: porywanie materiału i unoszenie w powietrzu.
TOCZENIE
sākt mācīties
Przesuwanie wiatrem po podłożu drobnych ziaren.
SALTACJA
sākt mācīties
Skakanie dużych ziaren.
DEFLACJA
sākt mācīties
Wywiewanie drobnego materiału.
NIECKI DEFLACYJNE
sākt mācīties
NIECKI DEFLACYJNE
KORAZJA
sākt mācīties
Mechaniczne niszczenie skał - ziarenka piasku niesione przez wiatr uderzają w skałę.
RIPPLEMARKI (zmarszczki eoliczne)
sākt mācīties
Szerek małych grzbiecików na piasku.
ERG
sākt mācīties
Pustynia piaszczysta. Różnorodne wydmy
SERIR
sākt mācīties
Pustynia żwirowa.
HAMADA
sākt mācīties
Pustynia kamienista, skalista.
TAKYR
sākt mācīties
Pustynia ilasta. Pokryta twardym spękanym iłem,
Wybrzeże fiordowe
sākt mācīties
Powstałe przez zalanie dolin polodowcowych, długie, wąskie i głębokie zatoki morskie
Norwegia, Szkocja, Islandia, Grenlandia, Patagonia, Nowa Zelandia
Wybrzeże szkierowe (szerowe)
sākt mācīties
Ogromna ilość skalistych wysepek(szkierów), zalane mutony(barańce) wystające ponad powierzchnie wody
Morze Bałtyckie, Skandynawia
Wybrzeże dalmatyńskie
sākt mācīties
zalanie obniżeń między pasmami górskimi(równoległymi do brzegu), długie, wąskie wyspy, półwyspy równoległe do brzegu
Dalmacja, Kalifornia
Wybrzeże riasowe
sākt mācīties
wysokie, strome, urozmaicona linia brzegowa, powstało w miejscu gdzie morze graniczy z zalanym obszarem górskim, półwyspy, zatoki
Irlandia, Grecja, Hiszpania
Wybrzeże limanowe=jarowe
sākt mācīties
Tworzy się w wyniku zalania ujściowego odcinka jarów
Morze Czarne, Zatoka Gwinejska
Wybrzeże klifowe
sākt mācīties
wysokie, strome, utworzone w wyniku abrazji (niszczenie brzegu)
Wyspa Wolin, Gdynia Orłowo, południowa Anglia
Wybrzeże mierzejowe
sākt mācīties
z płaskimi, piaszczystymi mierzejami odcinającymi dawne zatoki, z jeziorami przybrzeżnymi
Półwysep Helski, Mierzeja Wiślana, okolice Łebsko, Jamno, Gradno
Wybrzeże lagunowe
sākt mācīties
podobne do mierzejowego, na obszarach o dużym wahaniu pływów
Zatoka meksykańska, wenecja, floryda
Wybrzeże deltowe
sākt mācīties
wybrzeże niskie, w dolinie rzek tworzących deltę
Delta Wisły, Dunaju, Nilu, Missisipi, Gangesu
Wybrzeże mangrowe = mamorzynowe
sākt mācīties
płaskie, porośniete lasami namorzynowymi (wodolubnymi, w strefie pływów)
Kuba, Sumatra, Nowa Gwinea, Zatoka Bengalska
Nizina
sākt mācīties
Obszar położony do 300m.n.p. m, płaska, falista, pagórkowata
Depresja
sākt mācīties
Część niziny, leżąca poniżej poziomu morza
Kryptodepresja
sākt mācīties
Zagłębienie terenu wypełnione przez wodę jeziora, którego dno leży poniżej poziomu morza
Wyżyna
sākt mācīties
Powyżej 300m.n.p. m, często obok kotliny
Szelf
sākt mācīties
Płytkie dno morskie, do głębokości ok. 200m, znajdujące się w pobliżu kontynentów
Stok Kontynentalny
sākt mācīties
przedłużenie szelfu, z większym spadkiem
Morena czołowa (formy polodowcowe)
sākt mācīties
wysokie pagórki, o dość stromych stokach
Morena denna (formy polodowcowe)
sākt mācīties
prawie płaski teren, lekko falisty, liczne zagłębienia po wytopieniu się brył martwego lodu (ten, który oddzielił się od lądolodu)
Morena boczna (formy polodowcowe)
sākt mācīties
Wąskie wały ciągnące się wzdłuż brzegów lądolodu lub lodowca
Kemy (formy polodowcowe)
sākt mācīties
Skoncentrowane w jednym miejscu pagórki zbudowane z piasków i żwirów, płaska powierzchnia szczytowa
Ozy (formy polodowcowe)
sākt mācīties
długie, wąskie wały zbudowane z piasków i żwirów powstałe w szczelinach lądolodu
Drumliny (formy polodowcowe)
sākt mācīties
W dużych skupiskach, podłużne wzgórza o opływowych kształtach
Sandry (formy polodowcowe)
sākt mācīties
rozległe, płaskie stożki napływowe
Oczka wytopiskowe (formy polodowcowe)
sākt mācīties
małe jeziorka powstałe w zagłębieniach po wytopieniu się brył martwego lodu (odpadniętego)
Jeziora morenowe (formy polodowcowe)
sākt mācīties
Powstałe na skutek zatarasowania odpływu wód przez osady morenowe
Pradoliny (formy polodowcowe)
sākt mācīties
Wielkie doliny rzeczne utworzone przez wody wypływające spod lądolodu, równoległe do czoła lądolodu
Rynny polodowcowe (formy polodowcowe)
sākt mācīties
Podłużne zagłębienia utworzone w morenie denneju
Mutony (barańce) (formy polodowcowe)
sākt mācīties
pagórki skalne wygładzone przez nasuwający się lądolód/lodowiec
Doliny U-kształtne (formy polodowcowe)
sākt mācīties
Doliny rzeczne poszerzone i wyrównane przez spływający lodowiec
Co to za skamieniałość przewodnia?
sākt mācīties
AMONIT
Co to za skamieniałość przewodnia?
sākt mācīties
BELEMNIT
Co to za skamieniałość przewodnia?
sākt mācīties
liliowiec
Co to za skamieniałość przewodnia?
sākt mācīties
ramienionóg
Co to za skamieniałość przewodnia?
sākt mācīties
TRYBOLIT
Co to za skała?
sākt mācīties
gnejs

Lai ievietotu komentāru, jums jāpiesakās.