→ Średniowiecze Polski Kolokwium Z Dat → Sāciet mācīties / Lejupielādēt MP3 flashcards

jautājums		atbilde
ok. 960-992 sākt mācīties		Panowanie Mieszka I
963-968 sākt mācīties		Mieszko I pokonał zachodniosłowiańskie plemiona wieleckie[2]
965-966 sākt mācīties		żydowski kupiec Ibrahim ibn Jakub opisał gród „Karako” (Kraków)[2]
966 sākt mācīties		Mieszko I ożenił się z Dobrawą[2]
966 sākt mācīties		chrzest Polski
968 sākt mācīties		biskup misyjny Jordan zorganizował diecezję kościelną w Gnieźnie[2]
ok. 970 sākt mācīties		pojawiły się denary Mieszka I[4]
24 czerwca 972 sākt mācīties		bitwa pod Cedynią; zwycięstwo Mieszka I nad margrabim Hodonem[2]
989 sākt mācīties		Mieszko I zdobył Małopolskę[2]
990 sākt mācīties		wybuchł konflikt zbrojny z czeskim Bolesławem II, Mieszko I zdobył Śląsk[2]
ok. 990-992 sākt mācīties		powstał dokument Dagome iudex, w którym Mieszko I i jego żona Oda przekazali swoje władztwo pod opiekę Stolicy Apostolskiej[2]
25 maja 992 sākt mācīties		zmarł Mieszko I[2]
992-1025 sākt mācīties		Panowanie Bolesława Chrobrego
992 sākt mācīties		Bolesław Chrobry usunął z kraju macochę Odę i jej synów[2]
997 sākt mācīties		odbyła się misja św. Wojciecha[2]
999 sākt mācīties		papież Sylwester II ustanowił w Gnieźnie arcybiskupstwo[2]
8-10 marca 1000 sākt mācīties		zjazd gnieźnieński, utworzenie niezależnej polskiej metropolii w Gnieźnie oraz biskupstw w Krakowie, Kołobrzegu i Wrocławiu[2]
1003 sākt mācīties		Bolesław Chrobry zajął Czechy i Morawy[2]
1004-1005 sākt mācīties		pierwsza wojna z Henrykiem II[2]
1007-1013 sākt mācīties		druga wojna z Henrykiem II[2]
1015-30 stycznia 1018 sākt mācīties		trzecia wojna z Henrykiem II[2]
30 stycznia 1018 sākt mācīties		pokój w Budziszynie. Na jego mocy Milsko, Łużyce i Morawy pozostały przy Polsce[2]
1018 sākt mācīties		Bolesław Chrobry zdobył Grody Czerwieńskie oraz osadził na tronie ruskim zięcia Świętopełka[2]
1025 sākt mācīties		koronowano Bolesława Chrobrego
17 czerwca 1025 sākt mācīties		zmarł Bolesław Chrobry[2]
1025-1331 sākt mācīties		Panowanie Mieszka II Lamberta
1031 sākt mācīties		bunt Bezpryma, starszego syna Chrobrego[2]
1031 sākt mācīties		wypędzono Mieszka II[2]
1031 sākt mācīties		książę kijowski Jarosław zdobył Grody Czerwieńskie, zaś Cesarstwo Niemieckie odzyskało Milsko i Łużyce[2]
1032 sākt mācīties		Mieszko II wrócił do Polski[2]
1034 sākt mācīties		śmierć Mieszka II[2]
1034-1058 sākt mācīties		Panowanie Kazimierza Odnowiciela
ok. 1034 sākt mācīties		wybuchło powstanie ludowe o podłożu antyfeudalnym i antychrześcijańskim, wygnanie Kazimierza Odnowiciela[2]
1039 sākt mācīties		książę czeski Brzetysław I zdobył kosztem Polski Śląsk[2]
1039 sākt mācīties		Kazimierz Odnowiciel wrócił z wygnania[5]
1039 sākt mācīties		nową stolicą Polski został Kraków[5]
1050 sākt mācīties		Polska odzyskała Śląsk[5]
1058 sākt mācīties		zmarł Kazimierz Odnowiciel[5]
1058-1079 sākt mācīties		Panowanie Bolesława II Szczodrego
1069 sākt mācīties		Bolesław Szczodry odzyskał Grody Czerwieńskie i wprowadził na tron kijowski Izjasława II[5]
25 grudnia 1076 sākt mācīties		odbyła się koronacja Bolesława Szczodrego[5]
1077 sākt mācīties		zakończył się spór o inwestyturę: cesarz Henryk IV upokorzył się przed papieżem Grzegorzem VII w Canossie[5]
1078-1079 sākt mācīties		biskup Stanisław ze Szczepanowa został oskarżony o zdradę i skazany na śmierć przez poćwiartowanie[6] na rozkaz króla Bolesława II[5]
1079 sākt mācīties		w wyniku buntu Bolesław II uciekł z kraju[5]
1079-1102 sākt mācīties		Panowanie Władysława I Hermana
ok. 1081 sākt mācīties		na Węgrzech zmarł Bolesław II[5]
1102 sākt mācīties		zmarł Władysław I
1102-1138 sākt mācīties		Panowanie Bolesława III Krzywoustego
1103 sākt mācīties		Bolesław Krzywousty wyruszył na Czechy[5]
1106-1108 sākt mācīties		wojna domowa w Polsce: Bolesław Krzywousty przejął tron książęcy oraz oślepił brata[5]
1109 sākt mācīties		pod pretekstem obrony praw Zbigniewa, Henryk V najechał na Polskę[5]
ok. 1112-1116 sākt mācīties		Gall Anonim spisał dzieje Piastów do 1113 roku[5]
1113-1119 sākt mācīties		odbyła się wyprawa Bolesława Krzywoustego na Pomorze Gdańskie[5]
1135 sākt mācīties		odbył się zjazd w Merseburgu, podczas którego Bolesław Krzywousty złożył hołd lenny cesarzowi Lotarowi III oraz zobowiązał się do płacenia trybutu w zamian za utrzymanie całości państwa polskiego[5]
1136 sākt mācīties		bulla gnieźnieńska potwierdziła niezależność Kościoła polskiego[5]
28 października 1138 sākt mācīties		zmarł Bolesław Krzywousty, w wyniku testamentu Bolesława III, Polska została podzielona na dzielnice[5]
1138-1320 sākt mācīties		Rozbicie dzielnicowe
1138-1146 sākt mācīties		Władysław II Wygnaniec princepsem[5]
1146 sākt mācīties		w wyniku buntu juniorów, Władysław Wygnaniec został wypędzony, Bolesław IV Kędzierzawy przejął godność princepsa[5]
1150 sākt mācīties		książę Albrecht Niedźwiedź utworzył Marchię Brandenburską na terenach odebranych Słowianom połabskim[5]
ok. 1152 sākt mācīties		biskup płocki Aleksander z Malonne ufundował drzwi płockie[5]
1154 sākt mācīties		odbyła się wyprawa księcia Henryka Sandomierskiego do Jerozolimy[5]
1157 sākt mācīties		odbyła się wyprawa cesarza Fryderyka I Barbarossy do Polski w celu przywrócenia rządów Władysława Wygnańca. Bolesław Kędzierzawy złożył cesarzowi hołd lenny[5]
1173-1177 sākt mācīties		rządy princepsa Mieszka III Starego[5]
1177 sākt mācīties		przeciwko Mieszkowi III wybuchł bunt możnowładców, tron przejął Kazimierz II Sprawiedliwy[5]
1180 sākt mācīties		odbył się zjazd książąt piastowskich w Łęczycy[5]
1194 sākt mācīties		zmarł Kazimierz Sprawiedliwy[5]
1195 sākt mācīties		panowie małopolscy odparli pod Mozgawą wyprawę Mieszka Starego na Kraków[5]
1198 sākt mācīties		Mieszko Stary ustanowił ugodę z możnowładcami małopolskimi, na mocy której książę przejął tron krakowski[5]
1202 sākt mācīties		zmarł Mieszko III Stary. Princepsem został na krótko jego syn Władysław III Laskonogi, ale stracił tron na rzecz Leszka Białego[5]
1202-1238 sākt mācīties		panowanie Henryka I Brodatego na Śląsku[5]
1205-1207 sākt mācīties		Wincenty Kadłubek napisał kronikę
1210 sākt mācīties		nadanie przywilejów dla kleru tzw. Przywilej borzykowski.
1211 sākt mācīties		książę Henryk Brodaty dokonał lokacji na prawie magdeburskim Złotoryi. Była to pierwsza na ziemiach polskich lokacja na prawie niemieckim[7]
1215 sākt mācīties		uchwalono przywilej wolborski książąt dzielnicowych dla kleru[7]
1220 sākt mācīties		na Mazowsze i ziemię chełmińską najechali Prusowie[7]
1222-1223 sākt mācīties		Leszek Biały, Henryk Brodaty oraz książęta pomorscy rozpoczęli wyprawy na Prusów[7]
1226 sākt mācīties		Konrad Mazowiecki rozpoczął rokowania w sprawie osiedlenia Krzyżaków na pograniczu prusko-mazowieckim[7]
1227 sākt mācīties		odbył się zjazd książąt dzielnicowych w Gąsawie, podczas których zamordowano Leszka Białego[7]
1228 sākt mācīties		zakon krzyżacki otrzymał od Konrada Mazowieckiego w dzierżawę ziemię chełmińską[7]
1230 sākt mācīties		Grzegorz IX wydał bullę potwierdzającą osiedlenie się i nadanie przywilejów dla Krzyżaków[7]
1232-1238 sākt mācīties		panowanie Henryka Brodatego[7]
1232-1234 sākt mācīties		powstał we Wrocławiu pierwszy polski klasztor franciszkański[7]
1234 sākt mācīties		odbyła się wyprawa polsko-krzyżacka na Prusów; Krzyżacy sfałszowali dokument kruszwicki, twierdząc, że Konrad Mazowiecki oddał im wszelkie zdobycze w Prusach jako darowiznę[7]
1238-1241 sākt mācīties		rządy Henryka Pobożnego[7]
1241 sākt mācīties		najazd Tatarów na Polskę[7]
9 kwietnia 1241 sākt mācīties		podczas bitwy pod Legnicą zginął Henryk Pobożny[7]
1247 sākt mācīties		zmarł Konrad Mazowiecki[7]
1248-1255 sākt mācīties		pomiędzy synami Henryka Pobożnego wybuchła wojna, która skończyła się rozbiciem Śląska i Małopolski na kilka księstw[7]
1249-1252 sākt mācīties		Marchia Brandenburska przejęła ziemię lubuską[7]
8 września 1253 sākt mācīties		papież Innocenty IV kanonizował Stanisława ze Szczepanowa[7]
1259-1260 sākt mācīties		drugi najazd Tatarów[7]
1267 sākt mācīties		żona Henryka Brodatego, Jadwiga, została kanonizowana przez Klemensa IV[7]
1270-1273 sākt mācīties		polski naukowiec Witelon opublikował Perspektywę poświęconą matematyce i zjawiskom optycznym[7]
1279 sākt mācīties		rządy Leszka Czarnego w Małopolsce[7]
1287 sākt mācīties		książę wielkopolski Przemysł II, książę gdański Mściwoj II oraz książę zachodniopomorski Bogusław IV podpisali układ sukcesyjny[7]
1288-1289 sākt mācīties		książę wrocławski Henryk IV Probus przejął tron krakowski[7]
1290 sākt mācīties		Przemysł II objął władzę w Krakowie[7]
1291-1292 sākt mācīties		czeski król Wacław II zdobył Małopolskę i ziemię sandomierską[7]
1292 sākt mācīties		na zajętych ziemiach polskich Wacław II wprowadził urząd starosty[7]
25 czerwca 1295 sākt mācīties		Przemysł II został koronowany, symboliczny koniec epoki rozbicia dzielnicowego[7]
1296 sākt mācīties		w Rogoźnie zamordowano Przemysła II[7]
1300 sākt mācīties		Wacław II został królem Polski[7]
1305 sākt mācīties		zmarł Wacław II, władzę objął jego syn Wacław III[7]
1305 sākt mācīties		przeciwko rządom starosty i biskupa krakowskiego Jana Muskaty wybuchł bunt[7]
1306 sākt mācīties		we Ołomuńcu zamordowano Wacława III[7]
1306 sākt mācīties		książę kujawsko-łęczycki Władysław Łokietek zajął Małopolskę i Pomorze Gdańskie[7]
1308 sākt mācīties		Krzyżacy dokonali rzezi mieszkańców Gdańska
1309 sākt mācīties		Krzyżacy podstępnie zajęli Pomorze Gdańskie[8]
1312 sākt mācīties		wybuchł bunt wójta Alberta przeciwko Władysławowi Łokietkowi w Krakowie[8]
20 stycznia 1320 sākt mācīties		w Krakowie koronowano Władysława Łokietka. Ponowne zjednoczenie Polski i koniec rozbicia dzielnicowego[8]
1320-1333 sākt mācīties		Panowanie Władysława Łokietka
1320-1321 sākt mācīties		odbył się proces polsko-krzyżacki w Inowrocławiu i Brześciu Kujawskim. Sąd papieski nakazał zakonowi krzyżackiemu zwrot Pomorza Gdańskiego i wypłatę odszkodowania. Wyrok nie został wykonany[8]
1325 sākt mācīties		Władysław I Łokietek zawarł z księciem litewskim Giedyminem przymierze, które umocniono ślubem polskiego następcy tronu Kazimierza z Aldoną Giedyminówną[8]
1327-1332 sākt mācīties		wojna polsko-krzyżacka, w której sojusznikiem zakonu był król Jan Luksemburski[8]
1329 sākt mācīties		Krzyżacy najechali na ziemię dobrzyńską[8]
1330 sākt mācīties		Felicjan Zach przeprowadził nieudany zamach na węgierską parę królewską, sprowokowany rzekomo romansem Kazimierza Wielkiego z jego córką Klarą[8]
27 września 1331 sākt mācīties		Władysław Łokietek pokonał Krzyżaków w bitwie pod Płowcami[8]
1332 sākt mācīties		Krzyżacy podbili Kujawy[8]
2 marca 1333 sākt mācīties		zmarł Władysław Łokietek[8]
1333-1370 sākt mācīties		Panowanie Kazimierza Wielkiego
25 kwietnia 1333 sākt mācīties		w katedrze wawelskiej koronowano Kazimierza Wielkiego[8]
1335 sākt mācīties		zjazd w Wyszehradzie, Jan Luksemburski zrzekł się praw do korony polskiej, w zamian za 20 tys. kop groszy praskich. Podczas zjazdu Polska przekazała Krzyżakom Pomorze Gdańskie, zaś zakonowi nakazano oddać Kujawy i ziemię dobrzyńską Polsce
1335 sākt mācīties		24 listopada zmarł Henryk VI Dobry i na mocy wcześniejszego porozumienia Księstwo wrocławskie przeszło we władanie Czech.
1337 sākt mācīties		odbył się zjazd w Inowrocławiu. Zakon krzyżacki oddał Kujawy i ziemię dobrzyńską Janowi Luksemburskiemu, który część tych dóbr przekazał Kazimierzowi Wielkiemu[8]
1339 sākt mācīties		w Warszawie odbył się proces polsko-krzyżacki. W wyniku procesu zakon krzyżacki miał oddać Pomorze i ziemię chełmińską Polsce, lecz nie uznał wyroku[8]
1340 sākt mācīties		wyprawa Kazimierza Wielkiego na Lwów, początek ekspansji na Ruś Halicką[8]
1341 sākt mācīties		Kazimierz Wielki i Luksemburgowie zawarli sojusz[8]
1342 sākt mācīties		rozpoczęto budowę katedry gotyckiej w Gnieźnie[8]
8 lipca 1343 sākt mācīties		Polska zawarła z zakonem krzyżackim pokój kaliski, Polska odzyskała Kujawy i ziemię dobrzyńską oraz zrzekła się Pomorza Gdańskiego i ziemi chełmińskiej[8]
1348 sākt mācīties		odbyła się nieudana wyprawa Kazimierza Wielkiego na Śląsk[8]
1354-1355 sākt mācīties		Polska zawarła układy z Ludwikiem Węgierskim, dotyczące sukcesji tronu polskiego[8]
1 maja 1356 sākt mācīties		w Pradze uchwalono układ pomiędzy Polską a Czechami, Kazimierz Wielki zrzekł się praw do Śląska w zamian za pomoc przeciwko Brandenburczykom i zakonowi krzyżackiemu[8]
1356 sākt mācīties		Kazimierz Wielki ustanowił Sąd Wyższy Prawa Niemieckiego dla miast[8]
1356 sākt mācīties		Lwów uzyskał prawa miejskie[8]
1356-1360 sākt mācīties		Kazimierz Wielki uchwalił statusy dla Wielkopolski i Małopolski[8]
12 maja 1364 sākt mācīties		Kazimierz Wielki założył Akademię Krakowską (będącą drugą wyższą uczelnią w Europie Środkowej, po praskiej)[8]
wrzesień 1364 sākt mācīties		zjazd monarchów w Krakowie z udziałem cesarza i króla Czech Karola IV, króla Polski Kazimierza, króla Węgier Ludwika, króla Cypru Piotra, króla Danii Waldemara IV, księcia mazowieckiego Siemowita, książąt śląskich i margrabiego brandenburskiego Ottona
5 listopada 1370 sākt mācīties		zmarł Kazimierz Wielki[8]
1370-1382 sākt mācīties		Ludwik Węgierski
1384-1399 sākt mācīties		Jadwiga Andegaweńska
17 listopada 1370 sākt mācīties		koronowano Ludwika Węgierskiego[8]
1374 sākt mācīties		odbył się zjazd w Koszycach, na którym ustanowiono przywileje dla szlachty[8]
1382 sākt mācīties		zmarł Ludwik Węgierski[8]
16 października 1384 sākt mācīties		koronowano Jadwigę Andegaweńską[8]
14 sierpnia 1385 sākt mācīties		Polska z Litwą zawarły unię w Krewie, Jadwiga Andegaweńska poślubi Władysława Jagiełłę[8]
1386-1434 sākt mācīties		Panowanie Władysława Jagiełły
15 lutego 1386 sākt mācīties		koronowano Władysława Jagiełłę[8]
1386 sākt mācīties		odbył się chrzest Litwy[8]
1387 sākt mācīties		w Wilnie powstało biskupstwo katolickie[8]
1397 sākt mācīties		organizacja szlachty chełmińskiej powołała Związek Jaszczurczy skierowany przeciwko nadużyciom urzędników krzyżackich[8]
1398 sākt mācīties		na wyspie Salin podpisano pokój litewsko-krzyżacki[8]
17 lipca 1399 sākt mācīties		zmarła Jadwiga Andegaweńska[8]
12 sierpnia 1399 sākt mācīties		wojska Witolda poniosły klęskę w bitwie nad Worsklą, przegrana skłoniła Witolda do zbliżenia z Polską przeciwko Krzyżakom[8]
ok. 1400 sākt mācīties		odnowiono Akademię Krakowską[9]
1401 sākt mācīties		brat Władysława Jagiełły, Witold, został wielkim księciem litewskim[8]
1401 sākt mācīties		unia wileńsko-radomska, Witold otrzymał dożywotnio tron wielkiego księcia litewskiego, w zamian musiał uznać zwierzchnictwo Jagiełły jako najwyższego księcia Litwy oraz zobowiązał się nie zawierać traktatów z Krzyżakami bez zgody Jagiełły[10]
1401 sākt mācīties		przeciwko Krzyżakom wybuchło powstanie na Żmudzi[10]
1402 sākt mācīties		Krzyżacy odkupili od Brandenburczyków Nową Marchię, oddzielając Pomorze Zachodnie od Polski[10]
1404 sākt mācīties		Polska i Litwa zawarły z Krzyżakami pokój w Raciążku[10]
1404-1406 sākt mācīties		wojna litewsko-moskiewska: Witold zdobył Smoleńsk[10]
kwiecień 1409 sākt mācīties		Krzyżacy zarekwirowali polskie statki płynące na Litwę pod pretekstem przewożenia broni dla Żmudzinów[10]
maj 1409 sākt mācīties		wybuchło kolejne powstanie Żmudzinów[10]
1-6 sierpnia 1409 sākt mācīties		polskie poselstwo wyruszyło do Malborka: na deklarację o sojuszu z Litwą Krzyżacy odpowiedzieli wypowiedzeniem wojny[10]
12 sierpnia 1409-1411 sākt mācīties		wielka wojna z zakonem krzyżackim[10]
12 sierpnia 1409 sākt mācīties		Krzyżacy wkroczyli na Kujawy i ziemię dobrzyńską[10]
6 października 1409 sākt mācīties		wojska polskie zdobyły Bydgoszcz[10]
8 października 1409 sākt mācīties		Polska zawarła pokój z zakonem[10]
20 grudnia 1409 sākt mācīties		Krzyżacy zawarli antypolski sojusz z królem Węgier Zygmuntem Luksemburskim[10]
21 czerwca 1410 sākt mācīties		Zygmunt Luksemburski wypowiedział Polsce wojnę[10]
24 czerwca 1410 sākt mācīties		Polska i Litwa zaatakowały tereny krzyżackie[10]
30 czerwca-2 lipca 1410 sākt mācīties		wojska koronne przeprawiły się przez Wisłę pod Czerwińskiem, rozpoczął się marsz na Malbork[10]
15 lipca 1410 sākt mācīties		40 tys. armia polsko-litewsko-ruska pokonała pod Grunwaldem wojska krzyżackie wspierane przez zachodnie rycerstwo, w bitwie zginął wielki mistrz krzyżacki Ulrich von Jungingen
25 lipca-19 sierpnia 1410 sākt mācīties		nieudane oblężenie Malborka[10]
10 października 1410 sākt mācīties		pod Koronowem Polska pokonała krzyżackie posiłki[10]
październik 1410 sākt mācīties		na Sądecczyznę najechał Zygmunt Luksemburski[10]
9 grudnia 1410 sākt mācīties		w Nieszawie zawarto rozejm polsko-krzyżacki[10]
1 lutego 1411 sākt mācīties		w Toruniu zawarto pokój, na mocy którego Krzyżacy oddali Polsce ziemię dobrzyńską oraz Litwie Żmudź[10]
1412 sākt mācīties		Zygmunt Luksemburski zawarł pokój z Polską i Litwą[10]
1413 sākt mācīties		zawarto unię w Horodle, na mocy której Polska i Litwa pozostały niezależnymi od siebie państwami[10]
Lipiec-grudzień 1414 sākt mācīties		wojna głodowa pomiędzy Polską a zakonem[10]
1421 sākt mācīties		Polska i Brandenburgia zawarły sojusz antykrzyżacki[10]
1422 sākt mācīties		ustanowiono przywilej czerwiński, na mocy którego Władysław Jagiełło zobowiązał się nie konfiskować majątków szlacheckich bez wyroku sądowego[10]
Lipiec-listopad 1422 sākt mācīties		wojna polsko-krzyżacka: wojska polskie spustoszyły ziemię chełmińską[10]
27 listopada 1422 sākt mācīties		Polska zawarła z Krzyżakami pokój nad jeziorem Melno, na mocy którego Litwa uzyskała potwierdzenie praw do Żmudzi, a Polska odzyskała krzyżacką część Kujaw[10]
1423 sākt mācīties		ustanowiono statut warcki, na mocy którego szlachta uzyskała prawo rugowania sołtysów, a wojewodowie ustalania cen produktów rolnych[10]
1430-1433 sākt mācīties		uchwalono przywileje jedlneńsko-krakowskie, które zagwarantowały szlachcie nietykalność osobistą[10]
27 października 1430 sākt mācīties		zmarł wielki książę litewski Witold, jego następcą został najmłodszy brat Władysława Jagiełły, Świdrygiełło[10]
1431-1432 sākt mācīties		wybuchł konflikt polsko-litewski o Podole i Wołyń, Świdrygiełło zawarł rozejm z Krzyżakami[10]
1432 sākt mācīties		Zygmunt Kiejstutowicz obalił rządy Świdrygiełły, w Grodnie zawarł nową unię z Polską[10]
1433 sākt mācīties		wojska polskie zaatakowały terytoria krzyżackie[10]
1434 sākt mācīties		zmarł Władysław Jagiełło[10]
1434-1444 sākt mācīties		Panowanie Władysława Warneńczyka
25 lipca 1434 sākt mācīties		koronowano Władysława III Warneńczyka[10]
31 grudnia 1435 sākt mācīties		w Brześciu Kujawskim podpisano pokój pomiędzy Polską i Krzyżakami[10].
1439 sākt mācīties		Konfederacja Spytka z Melsztyna została rozbita przez wojska królewskie w bitwie pod Grotnikami[10]
20 marca 1440 sākt mācīties		Zygmunt Kiejstutowicz zginął w wyniku zamachu, na tron litewski wybrano Kazimierza Jagiellończyka[10].
7 lipca 1440 sākt mācīties		Władysław III został królem Węgier[10]
1443 sākt mācīties		Władysław III zawarł w Szegedzie pokój z Turcją na okres dziesięciu lat[10]
10 listopada 1444 sākt mācīties		wojska węgierskie przegrały z Turkami pod Warną, podczas bitwy zginął Władysław III[10]
1447-1492 sākt mācīties		Panowanie Kazimierza Jagiellończyka
25 czerwca 1447 sākt mācīties		królem Polski i Litwy został Kazimierz Jagiellończyk, podczas koronacji zawarto unię personalną obu państw na zasadzie równorzędności[10]
1449 sākt mācīties		biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki został kardynałem[11]
1454 sākt mācīties		uchwalono statuty nieszawskie[9]
1454-1466 sākt mācīties		wojna trzynastoletnia
luty 1454 sākt mācīties		Związek Pruski wypowiedział posłuszeństwo zakonowi krzyżackiemu i oddał się w opiekę królowi polskiemu[11]
6 marca 1454 sākt mācīties		Kazimierz Jagiellończyk inkorporował Prusy do Królestwa Polskiego[11]
18 września 1454 sākt mācīties		polskie pospolite ruszenie odniosło klęskę pod Chojnicami[11]
11-12 listopada 1454 sākt mācīties		Kazimierz Jagiellończyk wydał przywilej nieszawski, na mocy którego pospolite ruszenia miały się odbyć tylko za zgodą sejmików ziemskich[11]
1455-1480 sākt mācīties		powstawanie Roczników, czyli kronik sławnego Królestwa Polskiego Jana Długosza[11]
czerwiec 1457 sākt mācīties		Polska kupiła od zakonu krzyżackiego Malbork, Tczew i Iławę. Nową siedzibą zakonu stał się Królewiec[11]
wrzesień 1457 sākt mācīties		Krzyżacy odbili Malbork[11]
sierpień 1460 sākt mācīties		Polacy ponownie zajęli Malbork[11]
17 września 1462 sākt mācīties		wojska polskie pokonały zakon krzyżacki pod Świecinem[11]
15 września 1463 sākt mācīties		rozegrała się bitwa na Zalewie Wiślanym, wygrana przez Polskę[11]
19 października 1466 sākt mācīties		na mocy II pokoju toruńskiego zakończono wojnę trzynastoletnią, Polska odzyskała Pomorze Gdańskie, Malbork, Elbląg, ziemię michałowską i chełmińską oraz warmińskie księstwo biskupie[11]
1468 sākt mācīties		Kazimierz Jagiellończyk zawarł układ z czeskim królem Jerzym z Podiebradu w sprawie sukcesji czeskiego tronu dla Jagiellonów[11]
22 lipca 1471 sākt mācīties		Władysław Jagiellończyk objął tron czeski[11]
1471 sākt mācīties		odbyła się nieudana polska wyprawa na Węgry[11]
1473-1474 sākt mācīties		konflikt z Węgrami, Kazimierz Jagiellończyk próbował obsadzić tron węgierski swoim synem Kazimierzem[11]
19 lutego 1473 sākt mācīties		urodził się Mikołaj Kopernik[11]
1473 sākt mācīties		w Krakowie powstała pierwsza polska drukarnia[11]
1475-1476 sākt mācīties		uchwalono memoriał o urządzeniu Rzeczypospolitej Jana Ostroroga[11]
1477-1489 sākt mācīties		Wit Stwosz tworzy Ołtarz Mariacki[11]
1478-1479 sākt mācīties		wojna popia: Krzyżacy zajęli kilka pruskich miast, ale musieli się wycofać, sprzymierzony z zakonem Maciej Korwin zajął Śląsk[11]
1490 sākt mācīties		Władysław Jagiellończyk objął tron węgierski[11]
1490-1492 sākt mācīties		wojna o tron między Władysławem Jagiellończykiem a Janem Olbrachtem[11]
7 lipca 1492 sākt mācīties		zmarł Kazimierz Jagiellończyk[11]
1492 sākt mācīties		zerwano unię personalną pomiędzy Polską a Litwą w wyniku obsadzenia syna Kazimierza Jagiellończyka, Aleksandra, na wielkiego księcia litewskiego[11]
1492-1501 sākt mācīties		Panowanie Jana Olbrachta
1496 sākt mācīties		Jan Olbracht wydał przywilej piotrkowski, który ograniczył wychodźstwo chłopów oraz zakazał nabywania dóbr ziemskich przez mieszczan[11]
1497 sākt mācīties		Jan Olbracht przeprowadził nieudaną wyprawę na Mołdawię[11]
1499 sākt mācīties		Polska z Litwą zawarły unię wileńską, która potwierdziła równorzędność obu państw[11].
1500 sākt mācīties		nad Wiedroszą Litwa została pokonana przez siły moskiewskie, Litwa utraciła część ziemi czernihowsko-siewierskiej oraz Smoleńszczyznę[11]
17 czerwca 1501 sākt mācīties		zmarł Jan Olbracht[11]
1501-1506 sākt mācīties		Panowanie Aleksandra Jagiellończyka
12 grudnia 1501 sākt mācīties		Aleksander Jagiellończyk został koronowany[11]
1506 sākt mācīties		zmarł Aleksander Jagiellończyk[11]

Średniowiecze polski kolokwium z dat

Lai ievietotu komentāru, jums jāpiesakās.

vairāk