Ziemia we Wszechświecie, dział 2, geografia, klasa 1 liceum

 0    73 speciālā zīme    konopkaiga3
Drukāt spēlēt pārbaudiet sevi
 
jautājums atbilde
galaktyka
sākt mācīties
ogromne skupiska gwiazd i materii międzygwiazdowej poruszające się wokół wspólnego ośrodka masy.
współczesne poglądy na temat budowy wszechświata
sākt mācīties
składa się w 5% z materii emitującej światło i w reszcie z ciemnej materii i ciemnej energii.
powstanie wszechświata
sākt mācīties
13,8 mld lat temu, teoria Wielkiego Wybuchu
teoria Wielkiego Wybuchu
sākt mācīties
według niej materia i energia były początkowo skocentrowane w jednym punkcie o dużej gęstości, a następnie zaczęły się rozszerzać. Proces ten nadal trwa.
II p.n. e Hipparch
sākt mācīties
katalog gwiazd
1609-19, Jan Kepler
sākt mācīties
3 prawa ruchu planet wokół słońca,
1929 Edwin Powell Hubble
sākt mācīties
rozszerzanie wszechświata,
1976
sākt mācīties
lądowniki na Marsie,
radioteleskopy
sākt mācīties
umożliwiają obserwację obiektów, które są nie widoczne gołym okiem przez wysyłanie fal radiowych.
stacja kosmiczna
sākt mācīties
statek załogowy na orbicie ziemskiej na którym robione są badania
sondy
sākt mācīties
bezzałogowe statki kosmiczne, wysyłane w bardziej oddalone regiony
sztuczne satelity
sākt mācīties
bezzałogowe statki, które są umieszczane na orbitach ciał niebieskich
lądowniki i łaziki
sākt mācīties
sondy lub statki kosmiczne, które umożliwiają badanie powierzchni ciała niebieskiego
misje załogowe
sākt mācīties
przeprowadzają eksperymenty, które byłyby niemożliwe na Ziemi
znaczenie badań kosmicznych
sākt mācīties
rozwój GPS, lepsze tworzenie map, lepsze prognozy pogody,
gwiazdozbiory nieba pólnocnego
sākt mācīties
88 gwiazdozbiorów
Skład Układu Słonecznego
sākt mācīties
Słońce, powiązane z nim grawitacyjnie mniejsze ciała niebieskie oraz materia pyłowo-gwiazdowa wypełniająca przestrzeń międzyplanetarną. Zaczął się formować około 4,6 mld lat temu z obłoku materii międzygwiazdowej
Słońce
sākt mācīties
99,87% masy Układu Słonecznego. Emituje światło i ciepło dzięki reakcjom termojądrowym w jego wnętrzu
planety (z czego powstały)
sākt mācīties
pył kosmiczny i gazy złączone w jedną substancję po 100mld lat
planety (definicje)
sākt mācīties
ciała niebieskie, które: krążą wokół Słońca, mają wystarczającą masę, by osiągnąć kulisty kształt, oczyściły sąsiedztwo z innych obiektów
planety grupy ziemskiej
sākt mācīties
Merkury, Wenus, Ziemia, Mars. krótszy czas obrotu wokół słońca, dłuższy czas obrotu wokół własnej osi, mało lub 0 księżycy
Planety Olbrzymy
sākt mācīties
Jowisz, Saturn, Uran, Neptun. dłuższy czas obrotu wokół słońca, krótszy czas obrotu wokół własnej osi, dużo księżycy
ciała niebieskie tworzące układ słoneczny
sākt mācīties
planety, planety karłowate, planetoidy, asteroidy, komety, meteroidy, meteory, meteoryty, księżyce
planety karłowate
sākt mācīties
są mniejsze i nie mają oczyszczonych orbit
merkury
sākt mācīties
najmniejsza planeta, różnice temperatury między półkulami
Wenus
sākt mācīties
najjaśniejsze ciało po słońcu i księżycu, które można zaobserwować gołym okiem. Gęsta atmosfera, ma globalne ocieplenie
Mars
sākt mācīties
najchłodniejsza planeta grupy ziemskiej, 2 księżyce. Duże dobowe zmiany temperatury
Jowisz
sākt mācīties
największy, 95 księżycy, silne wiatry
Saturn
sākt mācīties
drugi pod względem wielkości, najmniejsza gęstość materii, pierścienie utworzone z lodu i skał
Uran
sākt mācīties
zielonkawy kolor przez metan, małe wahania temperatur między półkólami
Neptun
sākt mācīties
kolor dzięki metanowi, najsilniejsze wiatry
pas główny planetoid
sākt mācīties
między planetami grupy ziemskiej i olbrzymami
pas Kuipera
sākt mācīties
pas planetoid za Neptunem
planetoidy
sākt mācīties
niewielki obiekty o średnicy nie większej niż 1000km
komety
sākt mācīties
małe ciała niebieskie krążące wokół słońca. Składają się z lodu, zamrożonych gazów i okruchów skalnych. Składa się z jądra, komy i warkocza
meteroidy
sākt mācīties
okruchy skalne mające do 10m średnicy. Kiedy wpadają w atmosferę, stają się meteorami, a jeśli dolecą do powierzchni Ziemi - meteorytami
Księżyce
sākt mācīties
satelity naturalne, ciała niebieskie krążące wokół niektórych planet, planet karłowatych lub planetoid
Zaćmienie Słońca
sākt mācīties
ziemia, księżyc, słońce
fazy księżyca
sākt mācīties
nów, rosnący sierp, pierwsza kwadra, rosnący garb, pełnia, malejący garb, ostatnia kwadra, malejący sierp, nów
doba gwiazdowa
sākt mācīties
rzeczywisty czas pełnego obrotu ziemi. Zawsze odbywa się z zachodu na wschód
doba słoneczna
sākt mācīties
24h
prędkość kątowa
sākt mācīties
w ciągu godziny następuje obrót o 15 stopni, dotyczy wszystkich punktów na ziemi
prędkość liniowa
sākt mācīties
zmienna i zależy od szerokości geograficznej. Największa na równiku
Konsekwencje ruchu wokół własnej osi
sākt mācīties
występowanie dni i nocy, pozorny ruch słońca i innych ciał niebieskich, siła Coriolisa, spłaszczenie Ziemi przy biegunach, różnice czasu na Ziemi
widnokrąg
sākt mācīties
linia pozornego styku terenu widziana przez obserwatora ze sklepieniem niebieskim
siła Coriolisa
sākt mācīties
działa na ciała poruszające się w pobliżu jej powierzchni. Powoduje, że kierunek ruchu ciała jest odchylany w prawo na półkuli północnej i w lewo na południowej
pływy
sākt mācīties
cykliczne podnoszenie się i opadanie poziomu mórz i oceanów wywołane oddziaływaniem grawitacyjnym Księżyca i Słońca oraz ruchem obrotowym Ziemi.
czas oparty na ruchu Słońca
sākt mācīties
czas prawdziwy słoneczny
czas średni słoneczny
sākt mācīties
czas wyznaczany przez słońce średnie, czyli fikcyjny obiekt, którego wyobrażony ruch odbywa się ze stałą prędkością wokół płaszczyzny równika.
przesilenie letnie
sākt mācīties
21 czerwca
równonoc wiosenna
sākt mācīties
20 marca
równonoc jesienna
sākt mācīties
22 września
przesilenie zimowe
sākt mācīties
21 grudnia
5 stref oświetlenia ziemi
sākt mācīties
1 międzyzwrotnikowa, 2 umiarkowane, 2 podbiegunowe
deklinacja słońca w stopniach
sākt mācīties
przesilenie letnie 23`26', równonoc 0`, przesilenie zimowe -23`26'
II w n. e Klaudiusz Ptolemeusz
sākt mācīties
geocentryczność
1543 Kopernik
sākt mācīties
heliocentryczność
początek XVII w Galileusz
sākt mācīties
plamy na słońcu, pierścienie Saturna, księżyce Jowisza,
1687 Isaac Newton
sākt mācīties
teoria grawitacji
XVII w. Jan Heweliusz
sākt mācīties
mapy Księżyca, atlas nieba,
1905,1916 Einstein
sākt mācīties
szczególna i ogólna teoria względności
1957
sākt mācīties
pierwszy satelita
1961 Juri Garagin
sākt mācīties
1 człowiek w kosmosie
1969 Neil Armstrong,
sākt mācīties
1 człowiek na księżycu
1992
sākt mācīties
Aleksander Wolszczan, odkrycie 1 planety poza układem słonecznym
2014
sākt mācīties
1 lądownik na jądrze komety.
wzory na przesilenie letnie, sposób 1
sākt mācīties
rak: h = 90 - x +23'36 równik: h = 90 + x - 23'26 południowa: h = 90 - x - 23'26
wzory na przesilenie zimowe sposób 1
sākt mācīties
północna: h = 90 - x - 23'26 równik-koziorożec: h = 90 + x - 23'26 podbiegunowe h = 90 - x + 23'26
wzory na równonoc (wszystkie sposoby)
sākt mācīties
1) h = 90 - x 2) N = + i S = - h = + x 3) h = 90 - x
wzory na przesilenie letnie sposób 2
sākt mācīties
N = + i S = - hgn = 90 + x - 23'26 2) hgs - x + 23'26 - 90
wzór na przesilenie zimowe sposób 2
sākt mācīties
N = + i S = - 1) hgn = 90 + x + 23'26 2) hgs = 90 - x - 23'26
wzór na przesilenie letnie sposób 3
sākt mācīties
h = 90 - a gdzie a = x - 23'26
wzór na przesilenie zimowe sposób 3
sākt mācīties
h = 90 - a gdzie a = x + 23'26

Lai ievietotu komentāru, jums jāpiesakās.