ZZZ

 0    105 speciālā zīme    julianwasek4
lejupielādēt mp3 Drukāt spēlēt pārbaudiet sevi
 
jautājums język polski atbilde język polski
Źródła ekstrapolacyjne
sākt mācīties
oznawanie historii instytucji, relacje praktyków zarządzania, wywiady z praktykami
Źródła empirycznego poznawania
sākt mācīties
obserwacja istniejących organizacji, eksperymenty
Źródła wiedzy o zarządzaniu
sākt mācīties
źródła empirycznego poznawania, źródła ekstrapolacyjne
Trzy znaczenia terminu organizacja
sākt mācīties
Czynnościowe(organizowanie), rzeczowe(firma), atrybutowe(cecha rzeczy i procesu)
Definicja organizacji
sākt mācīties
Organizacja to wyodrębnione z otoczenia, wewnętrznie uporządkowane i powiązane między sobą zbiory elementów, ukierunkowane na realizację określonego celu.
Uniwersalne cechy organizacji
sākt mācīties
Przejrzysty podział pracy, Wyraźnie wyodrębnione ośrodki władzy (zależności organizacyjne), Istnieje wymiana personelu (fluktuacja nie wpływa na zmianę charakteru organizacji), Dominują stosunki rzeczowe (pełnione role, a nie zasoby)
Misja organizacji
sākt mācīties
zawiera w sobie krótki, precyzyjny manifest najważniejszych celów przedsiębiorstwa/organizacji, jej credo oraz jej powód istnienia. Wielość spojrzeń na organizację i zarządzanie
Z czego składa się misja?
sākt mācīties
-Celu istnienia firmy -Sprecyzowanego obszaru działalności -Wartości -Organizacyjnych przekonań i założeń
Cele organizacji publicznych
sākt mācīties
Organizacje publiczne nie są ukierunkowane na optymalizację zysków, tylko na usatysfakcjonowanie różnych grup interesariuszy.
Cele organizacji komercyjnych
sākt mācīties
-przynoszenie zysku właścicielowi, -jak najmniejszy wkład kosztów, -jak największy przyrost sprzedaży towarów
Hierarchia celów w organizacji
sākt mācīties
strategiczny->taktyczny->operacyjny
Wizja organizacji wg J. Collinsa oraz J.I. Porrasa
sākt mācīties
Wizja przyszłości firmy składa się z dwóch głównych komponentów: kluczowej ideologii i wyobrażenia o przyszłości Według J.C. Collinsa i J.I. Porrasa charyzmatyczny lider nie jest niezbędny, aby organizacja była wizjonerska
Nadrzędne wartości organizacji
sākt mācīties
profesjonalizm, przywództwo, autonomia i niezależność, bezpieczeństwo i stabilizacja, kreatywność i przedsiębiorczość, usługi i poświęcanie innym, wyzwanie, styl życia
Funkcje celów
sākt mācīties
Cele pozwalają wszystkim zrozumieć dokąd organizacja zmierza i dlaczego osiągnięcie pewnego docelowego stanu jest takie ważne.
Zasady projektowania celów
sākt mācīties
1. Formułownie celów 2. Hierarchizacja celów 3. Wybór celów 4. Klasyfikacje celów
Osobowość przywódców w fazie 1. Zaloty
sākt mācīties
Firma istnieje tylko potencjalnie w głowie przyszłego przedsiębiorcy. Na tym etapie więcej się mówi, niż robi.
Osobowość przywódców w fazie 2. Niemowlęctwo
sākt mācīties
Noworodki mają dużą śmiertelność, wymagają nieustannej opieki. Tak samo jest z nową firmą. Na głowie właściciela jest niemal wszystko: od produktu, przez marketing, po sprzedaż i finanse. Praca w firnie nie jest zorganizowana
Osobowość przywódców w fazie 3. Dawaj-dawaj
sākt mācīties
Ciężko wypracowany sukces organizacji staje się faktem. Pojawią się pewność siebie, a nawet pycha. Problemem jest wzrost sprzedaży, który, jeśli jest niekontrolowany sprowadzi na firmę kłopoty.
Osobowość przywódców w fazie 4. Faza dojrzewania
sākt mācīties
Faza dojrzewania jest burzliwa. Firma zachowuje się tak, jakby burza hormonów opanowała całą organizację. Pojawiają się konflikty, podziały, a jednocześnie potrzeba i dążenie do delegowania zadań w dół.
Osobowość przywódców w fazie 5. rozkwitu
sākt mācīties
Faza rozkwitu to faza, w której dojrzała i świadoma organizacja wie co i poco robi. Działa zgodnie ze swoimi wartościami, jest przy tym nieustająco kreatywna. Stabilizacja jaka panuje w organizacji przyczynia się do wewnętrznego poczucia pewności sb
Osobowość przywódców w fazie 6. Starzenie się organizacji
sākt mācīties
Organizacja nie jest w stanie ciągle być w rozkwicie, ale powinna do tego dążyć. Osiągnięte poczucie pewności siebie może przyczynić się do osłabienia jej instynktu samozachowawczego.
Osobowość przywódców w fazie 7. Arystokracji
sākt mācīties
rganizacja ni cierpi na brak gotówki. Czuje że nic nie musi, jakby jej przeszłość miała zapewnić jej wieczną chwałę. Wytwarzają się charakterystyczne wzorce zachowań, a nawet ubioru. Organizacja mocno ceni swoją kulturę, czując się uprzywilejowanie.
Osobowość przywódców w fazie 8. Biurokracji
sākt mācīties
W fazie biurokracji organizacja przestaje być wydolna. Dokument goni dokument. Produktywność jest ograniczona do minimum, jeśli w ogóle można o niej mówić. Pojawiają się konflikty, które kończą się poszukiwaniem winnych i polowaniem na czarownice.
Definicja grupy
sākt mācīties
Zbiór osób koordynujących swoje wysiłki, mają indywidualne cele, działają niezależnie od siebie
Typy grup w organizacji
sākt mācīties
formalne, nieformalne
Grupy formalne
sākt mācīties
Tworzone są przez liderów do realizacji określonych celów
Grupy nieformalne
sākt mācīties
Tworzą się naturalnie
Typy grup nieformalnych
sākt mācīties
konserwatywne, strategiczne, wybuchowe, apatyczne
Grupa konserwatywna
sākt mācīties
utrzymanie status quo (głównie najwyższe szczeble w hierarchii)
Grupa strategiczna
sākt mācīties
niezadowoleni ze status quo dążą do poprawy swojej pozycji (średni szczebel, komórki sztabowe)
Grupa wybuchowa
sākt mācīties
pracownicy wykonawczy o podstawowych znaczeniu dla funkcjonowania organizacji – niebezpieczne, gdy kumulują niezadowolenie, ale niezorganizowane i chaotyczne
Grupa apatyczna
sākt mācīties
pracownicy o niskim statusie i marginesowej roli w organizacji
Definicja kultury organizacyjnej wg E. Scheina
sākt mācīties
Shein zdefiniował kulturę organizacyjną, jako zbiór podstawowych założeń podzielonych przez członków organizacji, który dana grupa odkryła i rozwinęła i traktuje jako sposób rozwiązywania problemów adaptacji zewnętrznej oraz wewnętrznej integracji.
Typy kultury organizacyjnej wg T.A. Deala i A.A. Kennedy’ego
sākt mācīties
Kultura „twardych facetów”, Kultura chleba i igrzysk - Otoczenie, Kultura hazardzistów (bet the company), Kultura procesu
Kultura „twardych facetów”
sākt mācīties
Szybkie działania, duże ryzyko, szybki feedback, Dużą rolę odgrywa temperament i wiedza jednostkowa. Ważna jest aktywność pracy. Często stosuje się język skrótowy oraz sportowy. Szybkie awanse i kariery.
Kultura chleba i igrzysk - Otoczenie
sākt mācīties
jest pełne możliwości, przyjazne i uprzejme zachowanie, aktywność, wiele uroczystości, bohaterem jest ktoś, kto osiągnie coś niemożliwego
Kultura hazardzistów (bet the company)
sākt mācīties
Wysokie ryzyko w działaniach przy stosunkowo wolnym przepływie informacji o reakcjach rynku, otoczenie stanowi zagrożenie, podstawowym rytuałem jest narada, brak emocji, wolne kariery, ubiór porządny i dyskretny, język i formy obejścia bardzo uprzejme
Kultura procesu
sākt mācīties
Powolny feedback z rynku o podejmowanych działaniach, małe ryzyko działań, działania pracowników są mocno sformalizowane, karierę robi się wolno, język wypowiedzi poprawny, ściśle przestrzegana jest hierarchia
Siła kultury organizacyjnej
sākt mācīties
Występują bardzo często silna motywacja i lojalność pracowników, co w połączeniu ze stabilnością i niezawodnością systemu daje wymierne efekty ekonomiczne.
Wady silnych struktur
sākt mācīties
-Zamknięcie w sobie na krytykę -brak elastyczności
Zalety silnych struktur
sākt mācīties
-Niski poziom rotacji pracowników -Współdziałanie zamiast współzawodnictwa -Pracownicy przekładają potrzeby firmy nad potrzeby własne -Rozwija kreatywność i innowacyjność pomysłów -Zapewnia długoterminowe wyniki
Struktura organizacyjna to
sākt mācīties
sposób formalnej organizacji firmy
Co obejmuje pojęcie struktury organizacyjnej
sākt mācīties
-komórki organizacyjne -działy -stanowiska -pracowników
Jakie powiązania między elementami zawiera struktura organizacyjna
sākt mācīties
-podział obowiązków -przepływ informacji -przynależność -usprawnienia -odpowiedzialność
Funkcje struktury organizacyjnej
sākt mācīties
1. Klasyfikowanie celów 2. Kierowanie stanowisk i ustalanie zależności między nimi 3. Tworzenie członków kierowniczych oraz wyodrębnianie organów zarządzających
Wymiary/ cechy struktury organizacyjnej (specjalizacja, formalizacja, standaryzacja, hierarchizacja/ konfiguracja, centralizacja)
sākt mācīties
więź: -informacyjna (polega na przekazywaniu sobie różnych informacji umożliwiających wykonanie zadania) -technologiczna (łączy stanowiska uczestniczące w jakimś procesie wytwarzania) -funkcjonalna (łączy stanowiska i grupy stanowisk)
Pojęcie zarządzania
sākt mācīties
Zarządzanie jest działaniami (planowanie i podejmowanie decyzji, organizowanie, kierowanie ludźmi i kontrolowanie) skierowanych na zasoby organizacji (ludzkie, finansowe, rzeczowe i informacyjne) wykonywanych z zamiarem osiągnięcia celów
Funkcje zarządzania
sākt mācīties
-Planowanie -Organizowanie -Koordynowanie -Przewodzenie -Kontrolowanie
Pojęcie managera
sākt mācīties
Zarządca, kierownik przedsiębiorstwa lub jego części
Cechy zarządzania wg P. Druckera
sākt mācīties
1. Najważniejsi w organizacji są ludzie 2. Zarządzanie głęboko osadzone jest w kulturze 3. Zarządzanie wymaga prostych i zrozumiałych wartości, celów działania i zadań 4. Zarządzanie powinno prowadzić do tego, by organizacja była zdolna do uczenia się
Dziesięć ról managera według H. Mintzberga
sākt mācīties
Reprezentant, Rzecznik, Przewdziałający zakłóceniom, Propagator, Innowator, Lider, Negocjator, Organizator, Odbiorcy, Dysponent zasobów,
Menedżerowie najwyższego szczebla
sākt mācīties
Menedżer tego szczebla to strateg określający misję danej organizacji, jej cele strategiczne i strategie rozwojowe, kształtujący relacje z otoczeniem zewnętrznym – w tym zakres i formy współpracy
Menedżerowie średniego szczebla
sākt mācīties
Łączą wyższe i niższe szczeble organizacji, realizują założone strategie.
Menedżerowie niższego szczebla
sākt mācīties
Dominują tu czynności związane z inspirowaniem, ukierunkowywaniem i koordynowaniem prac, istotna jest współpraca z przełożonym. Kierownik, niezależnie od realizacji funkcji kierowniczych, wykonuje również osobiście pewne ważniejsze czynności zawodowe
Pojęcie planowania
sākt mācīties
Proces ustalania celów i odpowiednich działań tak, aby je osiągnąć(projektowanie przyszłości jakiej się pragnie, oraz skutecznych środków jej organizacji)
Planowanie a plan
sākt mācīties
Planowanie jest procesem, plan jest dokumentem który jest projektem przyszłości której pragniemy
Funkcje planowania
sākt mācīties
-wyznaczenie celów do osiągnięcia w przyszłości - projektowanie przyszłości
Zasady sporządzania planów
sākt mācīties
-Celowość -Prymat planowania -Kompletność -Skuteczność
Cechy dobrych planów
sākt mācīties
1. Wykonalność, 2. Operatywność, 3. Elastyczność, 4. Terminowość
Podstawowe grupy czynności w procesie planowania
sākt mācīties
1. Formułowanie problemu, 2. Poszukiwanie, 3. Ocena, 4. Decydowanie
Pojęcie planowania strategicznego
sākt mācīties
Proces, w którym organizacja określa miejsce, jakie chce zajmować w przyszłości oraz sposoby, jakie wykorzysta, by się w nim znaleźć
Pojęcie strategii
sākt mācīties
Strategia – koncepcja prowadzenia działań na 4-5 lat, na której opiera się plan operacyjny
Cechy strategii
sākt mācīties
1. Horyzont czasu, 2. Skupienie wysiłków na danym zadaniu, 3. Układ decyzji, 4. Wszechobecność, 5. Podlega ocenie przez wskaźniki, 6. Uwzględnia zasoby konkurencji
Agresywny plan strategiczny
sākt mācīties
Polega na jak najlepszym wykorzystaniu swoich mocnych stron oraz szans wynikających z otoczenia w jakim znajduje się organizacja
Konserwatywny plan strategiczny
sākt mācīties
mniej ryzykowny, działania mniej śmiałe, ale firma nadal opiera powodzenia swojego planu na mocnych stronach, starając się jednocześnie niwelować obszary problematyczne.
Konkurencyjny plan strategiczny
sākt mācīties
Szczególną uwagę zwraca się na monitorowanie otoczenia organizacji wraz z jej konkurencją, ponieważ głównym założeniem jest budowa przewagi konkurencyjnej
Defensywny plan strategiczny
sākt mācīties
Głównym założeniem jest minimalizowanie słabych stron i zagrożeń w celu przetrwania. Charakteryzuje się redukcją kosztów, brakiem inwestycji w nowe produkty i usługi, powolnym wycofywaniem się z rynku.
Procedura planowania strategicznego
sākt mācīties
Podstawa - określenie otoczenia firmy. Potem ustalenie ogólnego celu działalności przedsiębiorstwa przez kierownictwo. Następnie wyznaczone są cele i plany strategiczne.
Wady strategii
sākt mācīties
-wysokie koszty promocji,-kazda marka=osobna strategia, może wystąpić wewnętrzna konkurencja
Zalety strategii
sākt mācīties
ryzyko działań rozkłada się na wszystkie marki, można sprzedać/kupić markę, duża elastyczność w kształtowaniu portfela
Pojęcie planowania taktycznego
sākt mācīties
Planowanie taktyczne – pozwala określić zadania ogólne dla całej firmy, wytyczyć cele i kierunki działania ustalone w planie strategicznym, zaktualizować je oraz dostosować do warunków
Planowanie operacyjne jest
sākt mācīties
planowaniem krótkookresowym, zazwyczaj obejmuje jeden rok gospodarczy. Określa się w nim wszystkie cele i zadanie, jakie powinny być zrealizowane aby osiągnąć plany strategiczne, zachowując jednocześnie płynność finansową.
Różnice między planami strategicznymi a operacyjnymi
sākt mācīties
1. Horyzont, 2. zakres, 3. stopień szczegółowości (strategiczne są ogólniejsze)
Organizowanie jako funkcja zarządzania
sākt mācīties
Funkcja zarządzania, która następuje po planowaniu. To proces ustalania uporządkowanego wykorzystania wszystkich zasobów w ramach systemu zarządzania organizacją. Organizowanie to funkcja, w której odbywa się synchronizacja i połączenie zasobów
Projektowanie stanowisk pracy
sākt mācīties
Jest to określenie odpowiedzialności pracownika w związku z wykonywaną przez niego pracą. Stanowiska pracy są podstawowymi składnikami każdej organizacji
Grupowanie stanowisk pracy
sākt mācīties
Jest niewiarygodnie ważne w doskonaleniu struktury organizacyjnej. Pozwala po wstępnym ustaleniu, jakie grupowanie będzie dla organizacji najkorzystniejsze, na zmniejszenie nakładów i środków, przy jednoczesnym wzroście korzyści i zysków.
Rozdzielanie uprawnień decyzyjnych między poszczególnymi stanowiskami
sākt mācīties
Jeden z elementów budowy struktury organizacyjnej, ważny element konstrukcyjny w tworzeniu struktury, gdyż określa w jaki sposób uprawnienia decyzyjne mają być rozłożone między poszczególne stanowiska w organizacji.
Wielkość organizacji a struktura organizacyjna
sākt mācīties
Wielkość organizacji nie determinuje formy jej struktury, ale wymaga podejmowania działań przystosowawczych, których charakter jest znacząco uwarunkowany czynnikami takimi jak technologia i otoczenie.
Motywowanie – definicja / pojęcia
sākt mācīties
Motywowanie – mechanizm psychologiczny uruchamiający i organizujący zachowanie człowieka na osiągnięcie określonego celu, co stanowi jego wewnętrzną siłę
potrzeby maslowa
sākt mācīties
fizjologiczne->bezpieczeństwa->przynależności->uznania->samorealizacji
Teoria ERG (Clayton Alderfer)
sākt mācīties
existence, relatedness, growth
Teoria dwuczynnikowa (Frederick Herzberg)
sākt mācīties
Czynniki motywujące pracowników zostały podzielone na 2 grupy 1. Czynniki wyższego rzędu – czynniki zewnętrzne, nazywane inaczej czynnikami motywacyjnymi 2. Czynniki podstawowe – czynniki wewnętrzne, nazywane inaczej czynnikami higieny
Teoria oczekiwań V. Vrooma
sākt mācīties
W teorii oczekiwań Vrooma motywacja zależy od dwóch czynników 1. Od tego jak silnie czegoś pragniemy 2. Od oczekiwanego prawdopodobieństwa zaspokojenia tego pragnienia
Teoria sprawiedliwości S. Adamsa
sākt mācīties
Według tej teorii motywacja pracownika jest skutkiem odczuwania przez niego zadowolenia z tego, co otrzymał (wynagrodzenie/nagroda) w zamian za poniesiony wysiłek (wkład pracy), proporcjonalnie do poniesionego wkładu (wysiłku)
SStwarzanie wzmocnień w organizacji
sākt mācīties
schemat wzmocnienia o ustalonej/zmienionej częstotliwości i stosunku
Pojęcie grupy zadaniowej i zespołu
sākt mācīties
Grupa zadaniowa, rozumiana również jako zespół zadaniowy, jest definiowana jako zbiór ludzi utrzymujących regularnie interakcje ukierunkowane na osiągniecie określonego celu. Grupy tego typu często mają charakter formalny
Fazy rozwoju grup i zespołów (dynamika grupy)
sākt mācīties
1. Orientacji i zależności, 2. Buntu, 3. Konstruktywnej pracy, 4. Wykonania
Pojęcie roli i struktura roli w grupach
sākt mācīties
stanowią przepisy i wymagania społeczne odnośnie działań i zachowania. Wskazują na pożądane przez grupę zachowania jednostki zajmującej daną pozycje społeczną. Wynikają one ze struktury grupy, wyznawanych przez nią norm oraz wartości.
Spójność grupy pojęcie, czynniki wpływające na spójność, wpływ na wyniki osiągane przez grupę
sākt mācīties
W grupie spójnej między jej członkami występują silne więzi społeczne, członkowie są także konformistycznie nastawieni wobec istniejących w grupie norm i wartość, co oznacza, że realizują cele grupy względem akceptowanych w grupie wzorów.
Teoria cech przywódczych
sākt mācīties
Cechy przywódcze są wrodzone i to one czynią kogoś liderem (innymi słowy; przywódcą trzeba się urodzić)
Przywództwo piątego stopnia
sākt mācīties
Skromność + Silna wola = Piąty stopień przywództwa Jest to przywództwo oparte na osobistym autorytecie
Przywództwo nieformalne
sākt mācīties
Przywództwo „nieformalne” powstaje na bazie osobistych relacji uczestników. W przeciwieństwie do lidera, który bywa wybierany celowo, a częściej powoływany, a będąc odpowiedzialnym za stan rzeczy w kierowanym przez siebie zespole.
Teoria najmniej preferowanego współpracownika (NPW) F.E. Fiedlera
sākt mācīties
Zgodnie z tą teorią, skuteczność lidera zależy od cech osobowości oraz stopnia kontroli. Im niższy wynik na skalach, tym gorzej będzie oceniany nielubiany pracownik.
Sytuacyjna teoria kierowania P. Hersey’a i K.H. Blancharda
sākt mācīties
Każde podejście jest dobre - musi być ono jedynie zastosowane do odpowiedniej sytuacji.
Przywództwo a zarządzanie
sākt mācīties
Ludzie posługują się terminem przywództwo w odniesieniu do ludzi zajmujących najwyższe stanowiska w hierarchii, natomiast terminem zarządzanie określają wszystkie szczeble kierownictwa, które znajdują się poniżej tego poziomu
Przywództwo rozproszone
sākt mācīties
W przywództwie rozproszonym role nie są ściśle zdefiniowane i zmieniają się w zależności od sytuacji
Koncepcja strategicznych punktów kontroli
sākt mācīties
W trakcie kontroli bieżącej należy zidentyfikować tzw. strategiczne punkty kontroli, w których występuje największe prawdopodobeństwio odchyleń od norm efektywności oraz mające największe znaczenie z punktu widzenia efektywności i sprawności
W jakich obszarach występują strategiczne punkty kontroli
sākt mācīties
1. finansowym, 2. operacyjnym, 3. zasobów ludzkich
Etapy kontroli
sākt mācīties
Kontrola prospektywna – poprzedza realizację badanego procesu Kontrola bieżąca – prowadzona jest w trakcie realizacji procesu Kontrola następcza (retrospektywna) – sprawowana po zakończeniu procesu
Rodzaje kontroli
sākt mācīties
wstępna, sterująca, końcowa
Kontrola wstępna i wyprzedzająca
sākt mācīties
zapewnienie wyznaczania właściwych kierunków działania i udostępnianie odpowiednich zasobów- przygotowanie do działania
Kontrola bieżąca
sākt mācīties
apewnianie wykonania właściwych rzeczy w toku zadań operacyjnych
Kontrola końcowa
sākt mācīties
zapewnienie zgodności końcowych wyników z pożądanymi standardami, ukierunkowanie na to co będzie w przyszłości
Formy kontroli
sākt mācīties
1. Kontrola wstępna 2. Kontrola równoległa 3. Kontrola końcowa
Cechy sprawnej kontroli
sākt mācīties
System kontroli powinien być zgodny z kulturą organizacji. Nie tylko na mierniki ilościowe, ale też na jakościowe. Skuteczna kontrola jest ścisła, aktualna, obiektywna i skoncentrowana na podstawowych obszarach funkcjonowania organizacji.

Lai ievietotu komentāru, jums jāpiesakās.