4. Pojęcia, definicję

 0    20 speciālā zīme    deathkar1na
lejupielādēt mp3 Drukāt spēlēt pārbaudiet sevi
 
jautājums język polski atbilde język polski
postawa światopoglądowa oraz zespół tendencji w kulturze pierwszego czterdziestolecia XX w. wyrażający przekonanie o kryzysie i nieuchronnym końcu cywilizacji europejskiej, charakterystyczne m.in. dla Drugiej Awangardy.
sākt mācīties
katastrofizm
„oczyszczenie”, funkcja przypisywana przez starożytnych teoretyków sztuki i literatury (m.in. Arystotelesa) oddziaływaniu tragedii, która, wywołując u widzów litość, żal i trwogę, miała uwalniać ich od brzemienia tych emocji.
sākt mācīties
katharsis
przemówienie kapłana wygłaszane podczas mszy lub innej uroczystości religijnej, będące komentarzem do Pisma Świętego (określane wówczas jako homilia), wykładające podstawy wiary lub przekazujące nauki moralne.
sākt mācīties
kazanie
wyrazisty pomysł wpływający na konstrukcję i wymowę utworu literackiego, mający zwrócić uwagę czytelnika, zaskoczyć go i zadziwić.
sākt mācīties
koncept
ruch religijno-kulturalny w XVI i XVII w. zwalczający reformację, a jednocześnie dążący do odnowy Kościoła katolickiego.
sākt mācīties
kontrreformacja
niechęć lub wrogość wobec cudzoziemców i przedstawicieli narodowości innej niż własna.
sākt mācīties
ksenofobia
kierunek w malarstwie i rzeźbie pierwszego dwudziestolecia XX w. Przedstawiciele prezentowali obiekty jako uproszczone figury geometryczne lub rozbijali ich formę na składniki, tak by równocześnie ukazywać wszystkie aspekty przedmiotów czy modeli.
sākt mācīties
kubizm
obcy element językowy, np. forma gramatyczna, słowo lub sformułowanie, wpleciony w wypowiedź w języku ojczystym.
sākt mācīties
makaronizm
świadomie wykraczający poza zasady rzetelnej argumentacji sposób kształtowania wypowiedzi w celu wywarcia pożądanego przez nadawcę wpływu na nieświadomego manipulacji odbiorcę.
sākt mācīties
manipulacja językowa
nurt w dworskiej poezji baroku, w którym szczególny nacisk kładziono na posługiwanie się konceptem, wirtuozerię formalną i kunsztowne zabawy słowem.
sākt mācīties
marinizm
w filozofii przekonanie, że rzeczywistość ma charakter materialny; przeciwieństwo idealizmu.
sākt mācīties
materializm
W chrześcijaństwie odpowiada temu zapowiedź ponownego przyjścia Chrystusa. W polskim romantyzmie zakłada, że Polacy, dzięki swojemu męczeństwu, przyniosą zbawienie całej ludzkości.
sākt mācīties
mesjanizm
„naśladowanie” (natury), jedna z kluczowych kategorii antycznej teorii sztuki i literatury, odnoszona przede wszystkim do malarstwa, rzeźby i poezji. Wywoływanie reakcji odbiorcy.
sākt mācīties
mimesis
opowieść wyrażająca i porządkująca wierzenia jakiejś społeczności. Tematem może być np. powstanie świata, narodziny bogów, stworzenie człowieka lub genealogia władców i herosów.
sākt mācīties
mit
w literaturze przekształcanie elementu przedstawianej rzeczywistości (postaci, wydarzeń, zjawisk) w sposób nadający mu cechy mitu lub legendy.
sākt mācīties
mitologizacja / mityzacja
1. używane w polskiej refleksji nad literaturą i sztuką określenie Młodej Polski; 2. stosowana w nauce i krytyce zachodniej, zwłaszcza anglosaskiej, ogólna nazwa nowoczesnych tendencji w literaturze, sztuce i architekturze.
sākt mācīties
modernizm
wiara w istnienie jednego Boga, w odróżnieniu od politeizmu. Religie monoteistyczne to m.in. judaizm, chrześcijaństwo i islam.
sākt mācīties
monoteizm
1. ukształtowany w średniowieczu gatunek dramatyczny reprezentowany przez utwory łączące refleksję filozoficzną i teologiczną z dydaktyzmem; 2. dzieło literackie niosące wyraźne przesłanie moralne.
sākt mācīties
moralitet
kierunek w sztuce drugiej połowy XIX w.; jego przedstawiciele dążyli do ukazania natury oraz rzeczywistości społecznej w sposób maksymalnie wierny, rezygnujący z komentowania ukazywanych zjawisk, bez upiększeń, często z drastycznymi szczegółami.
sākt mācīties
naturalizm
jeden z terminów określających tendencje w literaturze, sztuce i muzyce przełomu XIX i XX w., wskazujący na ich nawiązania do romantyzmu.
sākt mācīties
neoromantyzm

Lai ievietotu komentāru, jums jāpiesakās.