biologia definicje 10

 0    96 speciālā zīme    Kaaamilkaaaaa
lejupielādēt mp3 Drukāt spēlēt pārbaudiet sevi
 
jautājums język polski atbilde język polski
keratyna
sākt mācīties
białko nierozpuszczalne w wodzie, występujace w komórkach naskórka kręgowców oraz wytworach skóry: paznokciach, pazurach, piórach, włosach i rogach.
keton
sākt mācīties
zwiazek organiczny zawierajacy grupę karbonylowa zwiazana z dwoma atomami węgla.
kielich
sākt mācīties
zespół wszystkich działek kwiatu.
kiełkowanie
sākt mācīties
wznowienie wzrostu i zapoczatkowanie rozwoju zarodka w nasieniu.
kierunkowe ciałko, c. biegunowe
sākt mācīties
mała haploidalna (n) komórka powstajaca podczas oogenezy, nie rozwija się w komórkę jajowa.
kilodżul
sākt mācīties
tysiac dżuli
kilokaloria
sākt mācīties
ilość ciepła potrzebna do podniesienia temperatury kilograma wody o 1'C.
kilopar zasad, kpz
sākt mācīties
jednostka długości w czasteczce dwuniciowego kwasu nukleinowego równa 1000 par zasad.
kilozasada, kz
sākt mācīties
jednostkamdługości w czasteczce jednoniciowego kwasu nukleinowego równa 1000 zasad.
kinaza tyrozynowa
sākt mācīties
enzym powodujacy fosforylację aminokwasu tyrozyny w czasteczkach białek.
kinazy
sākt mācīties
enzymy katalizujace przeniesienie grup fosforanowych z ATP na czasteczki akceptora.
kinazy białkowe
sākt mācīties
grupa enzymów, które przez fosforylację (dodanie grup fosforanowych) aktywuja lub inaktywuja inne białka.
kinazy zależne od cyklin, kzc
sākt mācīties
kinazy białkowe uczestniczace w regulacji cyklu komórkowego.
kinetochor
sākt mācīties
struktura przylegajaca do centromeru chromosomu, łacza się z nia mikrotubule kinetochorowe wrzeciona podziałowego.
kinetyczna energia
sākt mācīties
energia ruchu
klad
sākt mācīties
takson obejmujacy wspólnego przodka i wszystkie pochodzace od niego taksony, k. jest grupa monofiletyczna.
kladogram
sākt mācīties
schemat (drzewo) ilustrujacy pokrewieństwo między taksonami według zasad kladystyki.
kladystyka, systematyka filogenetyczna
sākt mācīties
kierunek w systematyce przyjmujacy za podstawę istnienie wspólnego przodka organizmów, każdy klad obejmuje wspólnego przodka i wszystkich jego potomków.
klinalna zmienność, klin
sākt mācīties
rodzaj zmienności geograficznej polegajacej na stopniowej zmianie częstości fenotypów lub genotypów w kolejnych sasiednich odrębnych geograficznie populacjach danego gatunku. Z.k. jest wynikiem gradientu środowiskowego.
Klinefeltera zespół
sākt mācīties
zespół chorobowy występujacy u mężczyzn o zestawie chromosomów płciowych XXY LUB XXXY.
kloaka
sākt mācīties
wspólne ujście przewodu pokarmowego, moczowego i rozrodczego u niektórych zwierzat.
klon 1
sākt mācīties
populacja komórek powstała z podziałów jednej komórki.
klon 2
sākt mācīties
populacja identycznych genetycznie organizmów, które powstały w wyniku rozmnażania bezpłciowego jednego osobnika.
klonowanie
sākt mācīties
metoda uzyskiwania klonów
klonowanie DNA, amplifikacja DNA
sākt mācīties
powielanie wyselekcjonowanych sekwencji DNA umożliwiajace badanie ich struktury i funkcji.
kluczowy gatunek
sākt mācīties
gatunek, którego obecność w ekosystemie w znacznym stopniu determinuje strukturę gatunkowa i funkcjonowanie ekosystemu.
klàcze
sākt mācīties
podziemny ped majacy liście i paki boczne, często pełniacy rolę organu spichrzowego, slużacybtakże do rozmnażania wegetatywnego; k. wytwarzaja m.in. kosaćce.
kłębuszek nerkowy
sākt mācīties
splot naczyń włosowatych przy proksymalnym końcu nefronu, otoczony torebka Bowmana.
knidocyty
sākt mācīties
komórki parzydełkowe parzydełkowców.
Kocha postulaty
sākt mācīties
zbiór zasad postępowania majacego na celu wykazanie, że dany patogen (drobnoustrój chorobotwórczy) jest przyczyna określonej choroby zakaźnej.
kod trójkowy
sākt mācīties
sekwencja trzech nukleotydów, która tworzy kodony- jednostki informacji genetycznej w mRNA wyznaczajace kolejność aminokwasów w łańcuchu polipeptydowym.
kodominacja
sākt mācīties
sytuacja, gdy oba allele danego locus ulegaja ekspresji w heterozygocie
kodon
sākt mācīties
trójka (tryplet) nukleotydów w mRNA. 64 kodony tworza wspólnie uniwersalny kod genetyczny, za pomoca którego wyznaczaja miejsce aminokwasów w polipeptydzie oraz sygnalizuja rozpoczęcie i zakończenie jego syntezy.
kodon startowy, k. inicjacyjny
sākt mācīties
kodon AUG sygnalizujacy rozpoczęcie translacji mRNA.
kodon stop, k. terminacyjny
sākt mācīties
jeden z trzech kodonów w mRNA niekodujacych aminokwasów (UAA, UAG i UGA), lecz będacych sygnałem zakończenia translacji.
koenzym
sākt mācīties
organiczny kofaktor enzymu, zwykle uczestniczy w reakcji chemicznej jako nośnik elektronów, protonów lub określonych grup chemicznych.
koenzym A
sākt mācīties
organiczny kofaktor odpowiedzialny za przenoszenie grup chemicznych pochodzacych z kwasów organicznych.
koewolucja
sākt mācīties
wspólna ewolucja dwóch lub większej liczby gatunków pozostajacych w ścisłej zależności ekologicznej.
kofaktor
sākt mācīties
niebiałkowa substancja, której obecność jest niezbędna do katalitycznej aktywności enzymu; k. moga być nieorganiczne (zwykle jony metali) lub organiczne (koenzymy).
kohezja, spójność
sākt mācīties
wzajemne przyleganie czasteczek.
kohorta
sākt mācīties
grupa osobników w jednym wieku.
kolagen
sākt mācīties
białko będace głównym składnikiem włókien w tkance łacznej.
kolchicyna
sākt mācīties
zwiazek hamujacy podział komórek eukariotycznych przez wiazanie się z tubulina mikrotubul, będacych głównym składnikiem wrzeciona podziałowego.
kolenchyma, zwarcica
sākt mācīties
żywa tkanka zbudowana z komórek o nierównomiernie zgrubiałych pierwotnych ściankach komórkowych, jest tkanka wzmacniajaca pędy roślin zielnych.
koleoptyl
sākt mācīties
osłonka wierzchołka wzrostu pędu niektórych jednoliściennych.
kolonia
sākt mācīties
grupa luźno zwiazanych komórek lub osobników tego samego gatunku.
komensalizm
sākt mācīties
rodzaj symbiozy, w której jeden organizm korzysta z drugiego, nie przynoszac mu pożytku ani nie wyrzadzajac
komora 1
sākt mācīties
jedna z kilku przestrzeni wypełnionych płynem mózgowo-rdzeniowym w mózgu.
komora 2
sākt mācīties
jedna z komór serca, do której dostaje się krew z przedsionka.
komórka
sākt mācīties
podstawowa strukturalna i funkcjonalna jednostka życia zbudowana z materii organicznej.
komórka dwubiegunowa, k. bipolarna
sākt mācīties
rodzaj neuronu w siatkówce oka; odbiera sygnał od fotoreceptorów (komórek pręcikowych i czopkowych) i przekazuje komórce zwojowej.
komórka korka
sākt mācīties
komórka budujaca korek, powstaje na zewnatrz miazgi korkotwórczej wskutek jej podziałów, dojrzałe k.k. sa martwe, a ich zadaniem jest ochrona przed utrata wody.
komórka lini płciowej
sākt mācīties
komórka zwierzęca należaca do lini komórek, które po podziale mejotycznym stana się gametami.
komórka prezentujaca antygen
sākt mācīties
komórka wiażaca i prezentujaca antygeny pochodzenia egzogennego oraz własne białka powierzchniowe. Komórkami tego typu sa komórki dendrytyczne, makrofagi, limfocyty B.
komórka towarzyszaca, k. przyrurkowa
sākt mācīties
komórka łyka roślin okrytonasiennych współdziałajaca z członem rurki sitowej w transporcie cukrów.
komórka założycielska
sākt mācīties
komórka dajaca poczatek lini komórek, np. komórkom lini płciowej u Caenorhabditis elegans.
komórka zwojowa
sākt mācīties
rodzaj neuronu w siatkówce oka; otrzymuje impulsy od komórek dwubiegunowych.
komórki dendrytyczne
sākt mācīties
grupa komórek obronnych występujacych w wielu tkankach, wychwytujacych przeciwciała i prezentujacych je limfocytom T.
komórki glejowe
sākt mācīties
komórki tkanki nerwowej odżywiajace neurony, izolujace je od innych tkanek i pełniacych funkcję podporowa.
komórki płomykowe
sākt mācīties
komórki wchodzace w skład układu osmoregulujacego płazińców i zawierajace rzęski.
komórki śluzowe
sākt mācīties
jednokomórkowe gruczoły wydzielajace śluz.
komórkowa odporność
sākt mācīties
rodzaj odporności nabytej (swoistej) uwarunkowana obecnościa limfocytów T.
kompensacyjny mechanizm, kompensacja dawki
sākt mācīties
mechanizm wyrównujacy dawki genów położonych na chromosomach płci u organizmów o chromosomowej dterminacji płci. Aktywność genów sprzężonych z płcia jest dzięki niemu jednakowa lub bardzo zbliżona u osobników obu płci.
kompetycyjny inhibitor
sākt mācīties
substancja wiażaca się z miejscem aktywnym enzymu, unieczynniajac go i powodujac zmniejszenie szybkości danej reakcji.
kompleks antygen-przeciwciało
sākt mācīties
połaczenie czasteczki antygenu z przeciwciałem.
kompleks enzym-substrat
sākt mācīties
czasowe połaczenie enzymu z substratem podczas katalizowanej reakcji.
komplementarny DNA
sākt mācīties
DNA syntetyzowany przez odwrotna transkryptazę na matrycy RNA.
kondensacji reakcja
sākt mācīties
reakcja, w której dwa monomery łacza się kowalencyjnie, w wyniku czego wydziela się czasteczka wody.
konidiofor
sākt mācīties
wyspecjalizowana strzępka wytwarzajaca konidia (zarodniki konidialne).
konidium, zarodnik konidialny
sākt mācīties
bezpłciowy zarodnik grzybów powstajacy na szczycie wyspecjalizowanej strzępki zwanej konidioforem.
koniugacja 1
sākt mācīties
proces płciowy niektórych protistów polegajacy na wymianie materiału genetycznego między dwiema komórkami (orzęski) lub fuzji dwóch komórek (niektóre glony)
koniugacja 2
sākt mācīties
połaczenie dwóch komórek bakteryjnych i jednokierunkowe przekazanie DNA z jednej bakterii do drugiej.
koniugacja mejotyczna, synapsis
sākt mācīties
łaczenie się chromosomów homologicznych w pary podczas profazy I podziału mejotycznego.
konkurencja
sākt mācīties
współzawodnictwo między dwoma osobnikami lub większa ich liczba w celu wykorzystania tych samych podstawowych zasobów, np. pokarmu, wody, światła słonecznego lub przestrzeni życiowej.
konkurencyjnego wypierania (wykluczania) zasada
sākt mācīties
zasada głoszaca, że gatunki o identycznych wymaganiach życiowych nie moga zajmowac tej samej niszy ekologicznej; zwykle jeden z nich zdobywa przewagę i wypiera konkurenta.
konsumpcyjne przeludnienie
sākt mācīties
nadmierne zużycie zasobów przez poszczególnych członków populacji ludzkiej, powodujace degradację środowiska naturalnego.
kontrolna grupa
sākt mācīties
w doświadczeniu biologicznym grupa organizmów niepoddawana działaniu zmieniajacego się badanego czynnika; stanowi podstawę porównania i weryfikacji otrzymanych wyników.
kontrolowane kojarzenie
sākt mācīties
kojarzenie osobników z różnych linii czystych i obserwowanie rozwoju potomstwa w warunkach laboratoryjnych.
konwergentny obwód, o. zbieżny
sākt mācīties
szlak bodźców nerwowych, w którym neuron postsynaptyczny jest kontrolowany przez sygnały wysyłane przez dwa lub więcej neuronów presynaptycznych.
konwersja lizogenna
sākt mācīties
zmiana właściwości bakterii spowodowana obecnościa profaga.
kopalne paliwo
sākt mācīties
materiał palny występujacy obecnie w skorupie ziemskiej powstały ze szczatków organizmów żyjacych przed milionami lat, np. ropa naftowa, gaz ziemny, węgiel.
kora 1
sākt mācīties
zewnętrzna część narzadu, np. nerki
kora 2
sākt mācīties
zewnętrzna warstwa zdrewniałych łodyg i korzeni, obejmuje wszystkie tkanki położone na zewnatrz od miazgi łykodrzewnej.
kora mózgowa
sākt mācīties
zewnętrzna warstwa mózgu zbudowana z istoty szarej, zawierajaca głównie ciała komórkowe neuronów.
kora nadnerczy
sākt mācīties
zewnętrzna część nadnerczy; wydziela hormony steroidowe, tj. mineralokortykoidy i glukokortykoidy.
kora pierwotna
sākt mācīties
tkanka między skóra a tkanka naczyniowa w łodygach i korzeniach wielu roślin zielnych.
korepresor
sākt mācīties
zwiazek, który wiaże się z białkiem represorowym i przekształca je w postać aktywna, zdolna do zablokowania aktywności genu.
korkowica, peryderma
sākt mācīties
wtórna tkanka okrywajaca zdrewniałych pędów i korzeni, złożona z komórek korka, miazgi korkotwórczej, miękiszu korkowego i pozostałości tkanek pierwotnych.
korona
sākt mācīties
zespół płatków kwiatu.
kortyzol
sākt mācīties
hormon steroidowy wydzielany przez korę nadnerczy, regulujacy długoterminowa reakcję organizmu na stres; stymuluje wytwarzanie w watrobie glukozy z innych substancji pokarmowych, co skutkuje wzrostem poziomu glukozy we krwi.
korzenie szkarpowe
sākt mācīties
silne, grube korzenie wyrastajace poziomomz dolnych części pnia (płytko wrastajace w podłoże) i wypierajace niektóre drzewa tropikalne.
korzeń kurczliwy
sākt mācīties
wyspecjalizowany korzeń, który kurczac się, wciaga podziemne organy (bulwy, cebule) w głab gleby.
korzeń oddechowy, pneumatofor
sākt mācīties
korzeń wyrastajacy ponad powierzchnię wody na obszarach bagnistych, wyspecjalizowany w pobieraniu powietrza i dostarczaniu go korzeniom podwodnym.
korzeń zarodkowy, radykula
sākt mācīties
zawiàzek korzenia w zarodku roślin nasiennych.
kosmek
sākt mācīties
wielokomórkowa wypustka na powierzchni tkanki lub narzadu; np. palczaste wypustki błony śluzowej jelita cienkiego.
kosmopolityczny gatunek
sākt mācīties
gatunek, którego zasięg obejmuje prawie cała kulę ziemska.

Lai ievietotu komentāru, jums jāpiesakās.